Οι επενδυτές της Wall Street βρίσκονται σε αναμονή ενόψει της κρίσιμης ομιλίας του Τζερόμ Πάουελ στο Τζάκσον Χολ, καθώς αυξανόμενοι δείκτες μεταποίησης και εταιρικές προειδοποιήσεις εντείνουν τους φόβους για αναζωπύρωση των πληθωριστικών πιέσεων. Οι προβλέψεις για επανεκκίνηση της νομισματικής χαλάρωσης αναθεωρούνται προς τα πίσω, με τις αγορές να ψάχνουν θετικά σήματα από την ομιλία του επικεφαλής της Fed.
Οι πιέσεις επεκτάθηκαν σε όλους τους δείκτες: ο Dow Jones έκλεισε με απώλειες 0,34% στις 44.785 μονάδες, ο S&P 500 υποχώρησε 0,40% στις 6.370 μονάδες και ο Nasdaq διολίσθησε 0,34% στις 21.100 μονάδες. Για τον S&P 500, η συμπλήρωση πέντε συνεχόμενων καθοδικών συνεδριάσεων αποτελεί το μεγαλύτερο αρνητικό σερί από τον Ιανουάριο.
Στην αγορά ομολόγων, η ταχύτερη ανάπτυξη της μεταποίησης οδήγησε σε πτώση των τιμών και άνοδο αποδόσεων, με το 10ετές να ενισχύεται στο 4,33% και το 2ετές να φθάνει το 3,792%. Παρά την αύξηση στις αιτήσεις επιδόματος ανεργίας, ο ισχυρός δείκτης PMI μείωσε τα στοιχήματα για μείωση επιτοκίων· οι αγορές χρήματος κατέβασαν περίπου στο 65% τις πιθανότητες για μείωση τον Σεπτέμβριο από πάνω από 90% πριν από μία εβδομάδα. Τα πρακτικά της Fed τον Ιούλιο έδειξαν σαφώς ότι η πλειοψηφία των μελών του FOMC δίνει προτεραιότητα στον υψηλό πληθωριστικό ρίσκο, στο φόντο των δασμών Τραμπ.
Την αίσθηση ενίσχυσε και η Walmart, η οποία ανακοίνωσε κέρδη χαμηλότερα του αναμενόμενου για πρώτη φορά σε τρία έτη και επιδείνωση των εκτιμήσεων για το έτος. «Μέχρι τώρα, ο αντίκτυπος των δασμών υπήρξε αρκετά σταδιακός, ώστε τυχόν προσαρμογές στη συμπεριφορά των πελατών να είναι σχετικά περιορισμένες. Όμως, καθώς ανανεώνουμε τα αποθέματά μας σε επίπεδα τιμών μετά την επιβολή δασμών, συνεχίζουμε να βλέπουμε τα κόστη μας να αυξάνονται κάθε εβδομάδα, κάτι που αναμένουμε ότι θα συνεχιστεί και στο τρίτο και στο τέταρτο τρίμηνο» προειδοποίησε ο ΜακΜίλον. Παρόμοιες εκτιμήσεις διατυπώνουν και άλλοι λιανεμπόροι, υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο μετακύλισης του κόστους στους καταναλωτές και τη συρρίκνωση της ζήτησης.
Από ηθική σκοπιά, η οικονομική συμπεριφορά πρέπει να καθοδηγείται από το καθήκον της ειλικρίνειας, της διαφάνειας και της ευθύνης προς το κοινό καλό. Οι επιχειρήσεις οφείλουν να ενημερώνουν υπεύθυνα για το κόστος και να επιδιώκουν λύσεις που δεν μεταθέτουν όλο το βάρος στους πιο αδύναμους καταναλωτές, ενώ οι ρυθμιστές πρέπει να ενεργούν με συνέπεια για τη σταθερότητα και την προστασία των πολιτών.
Ως πολιτική πράξη, η παρούσα συγκυρία απαιτεί συλλογική αυτοσυγκράτηση και μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε αποδοτικότητα και πράσινες λύσεις που μειώνουν το δομικό κόστος. Η υπεύθυνη συμπεριφορά επιχειρήσεων, θεσμών και πολιτών συμβάλλει στη μείωση των πληθωριστικών πιέσεων και στην προώθηση ενός βιώσιμου και δίκαιου οικονομικού περιβάλλοντος.