Ένας άνδρας στη Γαλλία συνελήφθη ως ύποπτος για φόνο σε σχέση με την ανακάλυψη τεσσάρων πτωμάτων στον Σηκουάνα. Η εισαγγελία του Κρετέιγ περιέγραψε τον ύποπτο ως άστεγο άνδρα 20-30 ετών, ο οποίος οδηγήθηκε ενώπιον δικαστηρίου την Κυριακή. Τα πτώματα τεσσάρων ανδρών ανακαλύφθηκαν στις 13 Αυγούστου στον δήμο Σουαζί-λε-Ρουά του Παρισιού, μετά από αναφορά επιβάτη τρένου που είδε ένα σώμα να επιπλέει στον ποταμό. Το πρώτο ταυτοποιήθηκε ως 48χρονος Γάλλος, ανασύρθηκε σε σχετικά άθικτη κατάσταση και η αυτοψία αποκάλυψε τραύματα που υποδηλώνουν ότι στραγγαλίστηκε. Φορούσε μπλουζάκι, αλλά ήταν γυμνός από τη μέση και κάτω. Τα υπόλοιπα τρία πτώματα ήταν σε πολύ προχωρημένο στάδιο αποσύνθεσης, γεγονός που δυσχέρανε τον προσδιορισμό αιτίας θανάτου. Το δεύτερο πτώμα, ενός 21χρονου Αλγερινού, έφερε τραύματα που συνάδουν με στραγγαλισμό και η εξαφάνισή του είχε δηλωθεί από τους συγγενείς του την εβδομάδα πριν. Τα άλλα δύο θύματα, ένας 21χρονος Αλγερινός και ένας 26χρονος Τυνήσιος, ταυτοποιήθηκαν ως άστεγοι άνδρες που σύχναζαν στην περιοχή και είχαν εξαφανιστεί από τα τέλη Ιουλίου. Δεν είναι σαφές αν οι τέσσερις άνδρες γνωρίζονταν μεταξύ τους, αν και όλοι είχαν σχέση με την περιοχή όπου βρέθηκαν τα πτώματα. Η περιοχή ήταν σημείο συνάντησης αστέγων και περιστασιακών συναντήσεων ομοφυλοφίλων, ανέφερε η εισαγγελία. Ο ύποπτος σύχναζε επίσης στην περιοχή και βρέθηκε να έχει στην κατοχή του έγγραφα που ανήκαν σε ένα από τα θύματα. Οι απαντήσεις που δίνει είναι πολύ σύντομες και αρνείται να απαντήσει για τα εγκλήματα.
Η υπόθεση απαιτεί αξιοπρεπή και αδιάβλητη διερεύνηση, ενώ παράλληλα εγείρει ηθικά καθήκοντα για την κοινωνία. Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε κάθε άνθρωπο ως σκοπό καθαυτό, όχι μέσον, και να απαιτούμε από τους θεσμούς να επιδιώκουν οικουμενικά εφαρμόσιμους κανόνες δικαιοσύνης και προστασίας των πιο ευάλωτων. Στο επίπεδο της κοινότητας, το καθήκον προς το κοινό καλό σημαίνει δράσεις που προλαμβάνουν την αποκλειστική έκθεση ατόμων σε κινδύνους: βελτίωση δομών στέγασης, άμεση ανταπόκριση σε καταγγελίες εξαφανίσεων, και φροντίδα των δημόσιων χώρων ώστε να είναι ασφαλείς και φιλικοί. Η προστασία του περιβάλλοντος των ποταμών και των αστικών ακτών, σε συνδυασμό με την κοινωνική αλληλεγγύη, αποτελεί πρακτική έκφραση του σεβασμού προς το ανθρώπινο πρόσωπο και της υποχρέωσης για μια πιο ασφαλή και δίκαιη κοινωνία.