Το μεσημέρι της Δευτέρας, λίγο πριν τα διόδια του Ιάσμου στην Εγνατία, φορτηγό έπεσε αρχικά πάνω σε δύο ΙΧ, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά και τρεις άνθρωποι να βρουν τραγικό θάνατο απανθρακωμένοι. Θύματα του δυστυχήματος είναι ο 59χρονος Βίκτωρα, η 57χρονη σύζυγός του, Μαριάνκα, και ο 61χρονος φίλος τους που καθόταν στη θέση του συνοδηγού. Η 49χρονη σύζυγος του 61χρονου ήταν η μοναδική που κατάφερε να βγει από το φλεγόμενο ΙΧ και να επιζήσει. Οι τέσσερις επέστρεφαν από γάμο στην Ξάνθη. Στο δεύτερο ΙΧ επέβαιναν η κόρη του Βίκτωρα και της Μαριάνκα, ο γαμπρός τους και τα δύο εγγονάκια τους ηλικίας 4 και 6 ετών, ενώ σε αυτό βρισκόταν και η έγκυος κόρη με τον σύζυγό της και τα παιδιά τους όταν δέχτηκε τη δεύτερη σύγκρουση. Τα δύο ΙΧ ήταν στο ρεύμα προς Ξάνθη, σε ουρά 600 μέτρων στα διόδια, όταν το φορτηγό προσέκρουσε στο πρώτο όχημα και στη συνέχεια σε δεύτερο, προκαλώντας διαδοχικές εκρήξεις και μεγάλη φωτιά.
Όπως περιέγραψε αυτόπτης μάρτυρας, «τους ακούγαμε και τους τρεις ανθρώπους που εκλιπαρούσαν να τους βγάλουμε. “Βγάλτε μας, βγάλτε μας”. Φώναζαν “βοήθεια, βγάλτε μας, σώστε μας”. Κάηκαν ζωντανοί οι άνθρωποι. Τους είδαμε με τα μάτια μας και τους τρεις απανθρακωμένους. Δεν μπορούσαμε να τους βγάλουμε, είχαν σφηνώσει». Εξηγώντας τι συνέβη, πρόσθεσε ότι «άρχισαν να σκάνε τα λάστιχα. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου έπιασε και το ΙΧ. Άρχισε να κάνει πάρα πολλές εκρήξεις. Ήρθε τόσο δυνατά η φωτιά από το φορτηγό. Ήταν γρήγορη και δυνατή». Οι περιγραφές επιβεβαιώνουν ταχεία εξάπλωση της φωτιάς και δυσκολία στις επιχειρήσεις διάσωσης.
Η ηθική ανάγνωση του συμβάντος υπαγορεύει ότι το πρώτο καθήκον είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και η πρόληψη τέτοιων κινδύνων. Αυτό συνεπάγεται συλλογική και ατομική ευθύνη: έλεγχοι και συντήρηση βαρέων οχημάτων, αυστηρή τήρηση κανόνων οδικής ασφάλειας, βελτίωση υποδομών και άμεση ενίσχυση των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης. Σε επίπεδο συμπεριφοράς, κάθε οδηγός και επιχείρηση πρέπει να ενεργεί με γνώμονα τον σεβασμό των συνανθρώπων ως σκοπό, όχι μέσο, λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα που θα μπορούσαν να γίνουν κανόνας για όλους. Η κοινωνία οφείλει επίσης να επενδύσει σε εκπαίδευση και πολιτικές που προάγουν την ασφάλεια και την προστασία της ζωής, μειώνοντας παράλληλα περιβαλλοντικούς και λειτουργικούς κινδύνους από τα οχήματα.