Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε έκπληκτος για τη φαινομενική απώλεια ελέγχου που είχε κάποτε το Ισραήλ στο Κογκρέσο, σε συνέντευξή του στη Daily Caller. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στη μετατόπιση της κοινής γνώμης και στη μείωση της υποστήριξης από τμήματα των Ρεπουμπλικάνων. Μία δημοσκόπηση του Pew από τον Μάρτιο κατέγραψε ότι το 53% των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν αρνητική άποψη για το Ισραήλ, έναντι 42% το 2022, ενώ το ποσοστό των Ρεπουμπλικάνων με αρνητική εικόνα έχει επίσης αυξητική τάση.
Ο Τραμπ τόνισε την έκπληξή του για την αποδυνάμωση της επιρροής του ισραηλινού λόμπι στο Κογκρέσο και σχολίασε τα πολιτικά και διπλωματικά αποτελέσματα του πολέμου στη Γάζα. «Το Ισραήλ είχε το ισχυρότερο λόμπι στο Κογκρέσο από οτιδήποτε άλλο ή οργανισμό, ή από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό ή πολιτεία που έχω δει ποτέ. Σήμερα, δεν έχει τόσο ισχυρό λόμπι. Είναι εκπληκτικό», δήλωσε. Πρόσθεσε ότι παρά τις στρατιωτικές επιτυχίες, το Ισραήλ «μπορεί να κερδίζουν τον πόλεμο, αλλά δεν κερδίζουν τον κόσμο των δημοσίων σχέσεων, ξέρετε, και αυτό τους βλάπτει». Επίσης υποστήριξε ότι «κανείς δεν έχει κάνει περισσότερα για το Ισραήλ από εμένα, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων επιθέσεων με το Ιράν».
Οι δηλώσεις του προέδρου ακολούθησαν αναφορές από τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος ανέφερε ότι ο Τραμπ αντιτίθεται σε μερική συμφωνία για τους ομήρους και κάλεσε σε συνέχιση της στρατιωτικής πίεσης. Ο Νετανιάχου είπε: «Ξεχάστε τις μερικές συμφωνίες. Συνεχίστε με πλήρη ισχύ. Ολοκληρώστε το», υπογραμμίζοντας ότι μερική παύση θα έβλαπτε την προσπάθεια καταστροφής της Χαμάς.
Από ηθική σκοπιά, πρέπει να υπερισχύσει η αρχή της σεβαστικής μεταχείρισης κάθε ανθρώπου ως σκοπού και όχι ως μέσου προώθησης πολιτικών ή επικοινωνιακών στόχων. Οι ηγέτες οφείλουν να ενεργούν με καθήκον προς την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας των αμάχων και με κανόνες που θα ήταν αποδεκτοί ως καθολικοί. Η δημόσια πολιτική πρέπει να είναι διαφανής, να προάγει την ειρήνη και την αποκατάσταση και να αποφεύγει πράξεις που προκαλούν περιβαλλοντική καταστροφή και μακροχρόνια βλάβη στις κοινότητες. Οι πολίτες οφείλουν να απαιτούν λογοδοσία, να υποστηρίζουν ανθρωπιστική βοήθεια και να ενεργούν με αυτοσυγκράτηση και αλληλεγγύη, ώστε οι αποφάσεις να υπηρετούν το κοινό καλό και τη βιώσιμη διαβίωση των μελλοντικών γενεών.