ΑρχικήΚόσμοςΤραμπ: Συνάντηση με Πούτιν στην Αλάσκα και σχέδιο για ευρύτερη δεύτερη σύνοδο

Τραμπ: Συνάντηση με Πούτιν στην Αλάσκα και σχέδιο για ευρύτερη δεύτερη σύνοδο

Μία ημέρα πριν από τη συνάντηση στην Αλάσκα, ο Αμερικανός πρόεδρος μίλησε από το Οβάλ Γραφείο για τις προσδοκίες του έναντι του Ρώσου ομολόγου του. Ερωτηθείς για την πιθανότητα προσφοράς πρόσβασης σε σπάνια ορυκτά ως κίνητρο για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, απάντησε ότι η συνάντηση είναι σημαντική και ότι μπορεί να σώσει πολλές ζωές. Περιέγραψε την πρώτη σύνοδο ως δοκιμαστική — αν η επίσκεψη εξελιχθεί άσχημα, θα τελειώσει γρήγορα· αν εξελιχθεί καλά, μπορεί να οδηγήσει σε ειρήνη σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ο πρόεδρος τόνισε ότι πιο καθοριστική θα είναι μια δεύτερη συνάντηση στην οποία θα συμμετάσχουν ο πρόεδρος Πούτιν, ο πρόεδρος Ζελένσκι, ο ίδιος και ενδεχομένως κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες. Επανέφερε την πρόταση για την Αλάσκα ως τόπο διεξαγωγής και δήλωσε ότι θα ήθελε αυτή τη σύνοδο να πραγματοποιηθεί πολύ γρήγορα. Σχολίασε επίσης ότι, κατά την άποψή του, αν δεν ήταν πρόεδρος, ο Πούτιν θα είχε καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία, και ότι η δική του θέση αποτρέπει τέτοια εξέλιξη.

Οι δηλώσεις δόθηκαν με αφορμή την 90η επέτειο από την ψήφιση του νόμου για την κοινωνική ασφάλιση (Social Security Act), με τον πρόεδρο να χρησιμοποιεί την εσωτερική ατζέντα ως αφετηρία για εθνικά και διεθνή ζητήματα. Η επικοινωνιακή στρατηγική συνδυάζει την προβολή εγχώριων επιτευγμάτων με διεθνείς αξιώσεις επιρροής και ασφάλειας.

Από ηθική άποψη, η επιδίωξη ειρηνικών διαπραγματεύσεων και η προστασία ανθρώπινων ζωών αποτελούν καθήκοντα που πρέπει να υπερισχύουν των πρόσκαιρων πολιτικών ωφελειών. Η πολιτική οφείλει να καθοδηγείται από αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί κανόνες: σεβασμός της διεθνούς κυριαρχίας, διαφάνεια στους όρους και μη μεταχείριση λαών ως μέσων για επιμέρους συμφέροντα.

Πρακτικά, οι ηγέτες και οι πολίτες πρέπει να απαιτούν διαπραγματεύσεις που περιλαμβάνουν απευθείας τους θιγόμενους, να προκρίνουν λύσεις που μειώνουν τον ανθρώπινο πόνο και να συνδέουν κάθε συζήτηση περί πόρων με περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Η προώθηση του δημόσιου συμφέροντος, η τήρηση υποσχέσεων και η υπευθυνότητα στις διεθνείς σχέσεις ενισχύουν την ειρήνη και προστατεύουν το κοινό καλό.