Ο Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε ότι θα επιβάλει δασμούς 200% στην Κίνα εάν το Πεκίνο περιορίσει τις εξαγωγές μαγνητών σπανίων γαιών προς τις ΗΠΑ, απειλώντας να διαταράξει την εύθραυστη εμπορική σχέση μεταξύ των δύο οικονομιών. Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέδειξε τα ανταλλακτικά αεροσκαφών ως μοχλό πίεσης της Ουάσινγκτον, ενώ η βιομηχανία της αεροναυπηγικής εμφανίζεται κεντρική σε πιθανές συμφωνίες. Η Boeing διαπραγματεύεται συμφωνία πώλησης έως 500 αεροσκαφών στην Κίνα, γεγονός που επιβεβαιώνει τη γεωστρατηγική διάσταση των εμπορικών αναμετρήσεων.
Οι κινεζικές εξαγωγές μαγνητών σπανίων γαιών έχουν επιστρέψει στα επίπεδα πριν από τους περιορισμούς του Απριλίου, με τις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ να αυξάνονται τον Ιούνιο κατά 660% σε σχέση με τον Μάιο και τον Ιούλιο κατά 76% μηνιαία. Η Κίνα ελέγχει περίπου το 90% της παγκόσμιας παραγωγής αυτών των μαγνητών και κυριαρχεί στη διύλιση των μετάλλων, δίνοντας σημαντικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στο Πεκίνο. Οι ΗΠΑ εξαρτώνται από αυτούς τους μαγνήτες για κρίσιμους κλάδους, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, τα ηλεκτρονικά και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
«Πρέπει να μας δώσουν μαγνήτες· αν δεν μας δώσουν, τότε θα πρέπει να τους επιβάλουμε δασμούς 200% ή κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Νότιας Κορέας Λι Τζε Μιουνγκ στον Λευκό Οίκο. Ο Αμερικανός Πρόεδρος υπογράμμισε επίσης ότι τα ανταλλακτικά αεροσκαφών αποτελούν βασικό μοχλό πίεσης της Ουάσινγκτον απέναντι στο Πεκίνο: «Διακόσια από τα αεροπλάνα τους δεν μπόρεσαν να πετάξουν επειδή σκόπιμα δεν τους δίναμε ανταλλακτικά της Boeing, αφού εκείνοι δεν μας έδιναν μαγνήτες».
Από την πλευρά της καθολικής υποχρέωσης, η δημόσια δράση πρέπει να διέπεται από κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί: οι κρατικές πολιτικές οφείλουν να προασπίζονται το κοινό καλό χωρίς να μεταχειρίζονται τους άλλους μόνο ως μέσα προς όφελος. Αυτό σημαίνει προώθηση διαφανών, δίκαιων και σταθερών κανόνων εμπορίου, επένδυση στην ποικιλότητα προμηθευτών και στην εγχώρια παραγωγή, και στήριξη έρευνας για ανακύκλωση και εναλλακτικά υλικά. Οι πολίτες και οι φορείς πρέπει να ενεργήσουν με αίσθημα υποχρέωσης προς τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη, προτείνοντας διεθνείς συμφωνίες για τη διαχείριση σπάνιων πόρων και μειώνοντας την εξάρτηση που υπονομεύει την περιβαλλοντική και οικονομική σταθερότητα.