Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) βρίσκεται εδώ και έναν χρόνο υπό έντονη δικαστική πίεση, με εκατοντάδες στελέχη και υπαλλήλους να έχουν συλληφθεί. Από τον Μάρτιο κρατείται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Σηλυβρίας ο Εκρέμ Ιμάμογλου, 54χρονος πρώην δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και κορυφαίο στέλεχος της αντιπολίτευσης.
Ο Ιμάμογλου αντιμετωπίζει κατηγορίες που εκτείνονται από πλαστογραφία έως διαφθορά και προσβολή δημόσιου λειτουργού. Στις 11 Σεπτεμβρίου δικάζεται για «πλαστογραφία» πανεπιστημιακού τίτλου και άλλων εγγράφων, ενώ λίγο πριν τη σύλληψή του το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης είχε ακυρώσει το πτυχίο του. Εάν κριθεί ένοχος, κινδυνεύει με φυλάκιση έως οκτώ ετών και εννέα μηνών και με αποκλεισμό από κάθε πολιτική δραστηριότητα, καθώς το τουρκικό Σύνταγμα απαιτεί πανεπιστημιακό πτυχίο για το ύπατο αξίωμα.
Ο ίδιος και το κόμμα του μιλούν για «Δίωξη με πολιτικά κίνητρα». Η υπόθεση ξεκίνησε μετά την εκλογή του το 2019 και συμπίπτει με αποκαλύψεις για κατάχρηση δημοτικών κονδυλίων από το κυβερνών AKP προς φιλοκυβερνητικά μέσα και οργανώσεις. Κριτική έχει προκληθεί και από τη συνεργασία του CHP με το φιλο-κουρδικό DEM, η οποία στη Δικαιοσύνη συχνά ερμηνεύεται ως σύνδεση με τρομοκρατία.
Βιογραφικά στοιχεία υπενθυμίζουν την άνοδό του: γεννήθηκε το 1970 κοντά στην Τραπεζούντα, η οικογένειά του μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη το 1987, σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης (1994) και εντάχθηκε στο CHP το 2008. Αναδείχθηκε δήμαρχος Μπεϊλικντουζού το 2014 και νίκησε για τον Μετροπολιτικό Δήμο το 2019, τερματίζοντας 25χρονη κυριαρχία του AKP. Απέσυρε πληρωμές ύψους 55 εκατομμυρίων ευρώ σε φιλοκυβερνητικούς φορείς, με αποτέλεσμα πολιτική αντιπαράθεση και μπλοκαρίσματα έργων από την κυβέρνηση. Επανεξελέγη στις δημοτικές εκλογές του 2024 ως κοινός υποψήφιος της αντιπολίτευσης.
Η δίκη του και η παράλληλη διαδικασία κατά της ηγεσίας του CHP θα συνεχιστούν, με επόμενη ακροαματική διαδικασία στις 15 Σεπτεμβρίου. Μία δικαστική καθαίρεση θα μπορούσε να οδηγήσει στον διορισμό Επιτρόπου στο κόμμα.
Από ηθική σκοπιά, η δημόσια ζωή οφείλει να διέπεται από καθήκον, διαφάνεια και σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ατόμου. Οι θεσμοί πρέπει να λειτουργούν με κανόνες που θα μπορούσαν να ισχύσουν για όλους ανεξαιρέτως, χωρίς επιλεκτική εφαρμογή για πολιτικό όφελος. Οι πολίτες και οι πολιτικοί πρέπει να απαιτούν αμερόληπτη δικαιοσύνη, διαφάνεια στη διαχείριση δημοσίων πόρων και υπεύθυνη διακυβέρνηση.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ενεργό πολιτική συμμετοχή, έλεγχο των δημοσίων δαπανών, σεβασμό στους νόμους και προστασία του κοινού αγαθού. Η συλλογική βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος επιτυγχάνεται όταν οι πράξεις καθοδηγούνται από καθήκον προς το κοινό καλό και όταν κάθε πολιτική συμπεριφορά μπορεί να γίνει κανόνας αποδεκτός από όλους.