Η Χιλιανο-Αμερικανίδα συγγραφέας Ιζαμπέλ Αλιέντε ανακοίνωσε ότι έχει ήδη δει τα πρώτα επεισόδια της τηλεοπτικής διασκευής του μυθιστορήματός της «Το Σπίτι των Πνευμάτων», η οποία θα κάνει πρεμιέρα στο Prime Video το 2026. Η σειρά οκτώ επεισοδίων ακολουθεί την ιστορία της οικογένειας Τρουέμπα, που καλύπτει έναν αιώνα βίαιων κοινωνικών αλλαγών στη Χιλή και καταλήγει σε μια κρίση που ωθεί τον περήφανο, τυραννικό πατριάρχη και την αγαπημένη του εγγονή σε αντίθετες πλευρές της σύγκρουσης. Εκτελεστική παραγωγός είναι η Εύα Λονγκόρια και στην επίβλεψη της σειράς συμμετέχουν οι Φρανσίσκα Αλεγκρία, Φερνάντα Ουρεγιόλα και Αντρές Γουντ.
Κατά την επίσκεψή της στη Χιλή η Αλιέντε εξέφρασε τον ενθουσιασμό της και παρουσίασε αποσπάσματα από την ισπανόφωνη σειρά σε εκδήλωση στο Σαντιάγο. «Είμαι στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσω αυτή τη μίνι σειρά, αν και δεν την έχω δει ολόκληρη. Έχω παρακολουθήσει μόνο τρία επεισόδια, αλλά είναι υπέροχα» είπε. Αναφερόμενη στη σχέση του έργου με την προσωπική της ιστορία τόνισε: «Στο μυαλό μου είχα το βιβλίο μου “Το Σπίτι των Πνευμάτων”, το οποίο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην οικογένειά μου». Σημείωσε επίσης τη διαφορά από τη χολιγουντιανή ταινία του 1993: «Έτσι, η ταινία είχε όλα τα αστέρια -Μέριλ Στριπ, Τζέρεμι Άιρονς, Αντόνιο Μπαντέρας – και γυρίστηκε στα αγγλικά στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει τo άρωμα της Χιλής». Νέες εικόνες αποκάλυψαν το καστ με επικεφαλής την Αλίν Κιούπενχαϊμ, τη Φερνάντα Ουρεγιόλα και τη Ρόσι Ερνάντεζ.
Το βιβλίο έχει πωλήσεις περισσότερων από 70 εκατομμύρια αντίτυπα και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, ενώ είχε ήδη διασκευαστεί σε ταινία το 1993. Το έργο συνέβαλε καθοριστικά στην καθιέρωση της Αλιέντε ως μιας από τις πιο πολυδιαβασμένες εν ζωή συγγραφείς στην ισπανική γλώσσα.
Από δεοντολογική σκοπιά, η νέα διασκευή θέτει ζητήματα καθήκοντος προς την ιστορική αλήθεια και τον σεβασμό της πολιτιστικής ταυτότητας. Η αφηγηματική αποτύπωση των κοινωνικών συγκρούσεων απαιτεί να αντιμετωπίζονται οι χαρακτήρες ως αυτοτελείς τέλειοι σκοποί και όχι ως μέσα για εύκολη δραματοποίηση· αυτό σημαίνει προτεραιότητα στην αλήθεια, τη μνήμη και την αξιοπρέπεια των θυμάτων.
Στο επίπεδο της πράξης, το συγκείμενο καλεί σε δημόσια συμπεριφορά που προάγει τον διάλογο, την υπεύθυνη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την περιβαλλοντική φροντίδα ως καθήκον προς τις μελλοντικές γενιές. Οι δημιουργοί, οι θεατές και οι θεσμοί οφείλουν να επιλέγουν κανόνες που θα μπορούσαν να γενικευθούν, προωθώντας κοινωνική αρμονία και βιώσιμη προστασία του περιβάλλοντος.