Ο Αύγουστος Κορτώ δημοσίευσε στα social media μια φωτογραφία από την παιδική του ηλικία. Γυρίζει πίσω στο 1985 και εμφανίζεται ως νεαρό αγόρι που χαμογελά συγκρατημένα στον φακό. Η ανάρτηση έγινε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και ξυπνά μνήμες απλών, επίμονων δεσμών.
«Καλοκαίρι ’85. Έχουμε μόλις γυρίσει απ’ το Πολύχρονο, και χαμογελάω γιατί η Κατερίνα μου έπαιρνε πάντα ένα δωράκι όταν επιστρέφαμε, για να καταλαγιάζει η λύπη». Η αφήγηση αυτή υπογραμμίζει ότι το ηθικά σωστό εμφανίζεται συχνά στις καθημερινές, μικρές πράξεις αλληλεγγύης· εκεί όπου το καθήκον προς τον άλλον προηγείται της στιγμιαίας επιθυμίας. Η επαναλαμβανόμενη πράξη παρηγοριάς γίνεται μέτρο χαρακτήρα και παράδειγμα προς μίμηση.
«Μου έχει φέρει τσίλικο Ιούλιο Βερν απ’ τον Ραγιά: τη Σφίγγα των Πάγων. Θα το διαβάσουμε παρέα, για τα ζόρικα κομμάτια. Χρόνια μετά, θα μάθω ότι ο μέγας Βερν εμπνεύστηκε τη συγκεκριμένη περιπέτεια απ’ τον Πόε. Τι φίλοι είναι τα βιβλία». Τα βιβλία δηλώνουν μια μορφή ηθικής παιδείας και σεβασμού προς το κοινό αγαθό της γνώσης. Αν οι πράξεις μας διαμορφώνονται ως καθολικά αξιώματα, τότε η φροντίδα για τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον γίνεται υποχρέωση προς τις επόμενες γενιές· η αρετή δεν είναι συναίσθημα αλλά κανόνας ζωής που βελτιώνει την κοινωνία και το φυσικό σύνολο.