ΑρχικήΚόσμοςΤερενγκάνου: Φυλάκιση για άνδρες που απουσιάζουν από προσευχή Παρασκευής

Τερενγκάνου: Φυλάκιση για άνδρες που απουσιάζουν από προσευχή Παρασκευής

Η πολιτεία Τερενγκάνου στη Μαλαισία προβλέπει φυλάκιση έως και δύο ετών για άνδρες που δεν παρευρίσκονται στην προσευχή της Παρασκευής χωρίς βάσιμο λόγο, σύμφωνα με το νόμο της σαρία που εφαρμόζεται στην πολιτεία. Οι παραβάτες που διαπράττουν το αδίκημα για πρώτη φορά μπορούν να φυλακιστούν για έως και δύο χρόνια και να επιβληθούν πρόστιμα ύψους 3.000 ρινγκίτ (610 ευρώ) ή ακόμη πρόστιμο και φυλάκιση μαζί.

Σε προηγούμενη διάταξη, όσοι απουσίαζαν από τρεις συνεχόμενες παρασκευές προσευχής αντιμετώπιζαν ποινή φυλάκισης έως έξι μηνών ή πρόστιμο έως 1.000 ρινγκίτ (200 ευρώ). Πινακίδες στα τζαμιά θα υπενθυμίζουν στους πιστούς τους νέους κανόνες, αναφέρει ο Guardian. Η επιβολή των κανόνων θα βασίζεται σε αναφορές από το κοινό και θρησκευτικές περιπολίες.

Οι επικριτές έχουν χαρακτηρίσει τα μέτρα ως «σοκαριστικά» και ζητούν από την κυβέρνηση της πολιτείας την απόσυρσή τους, ενώ μέλος της νομοθετικής συνέλευσης δήλωσε ότι οι ποινές θα επιβάλλονται μόνο ως έσχατη λύση. Στη Μαλαισία τα δικαστήρια της σαρία έχουν αρμοδιότητα σε προσωπικά και οικογενειακά θέματα για τους μουσουλμάνους, οι οποίοι αποτελούν περίπου τα δύο τρίτα των 34 εκατ. κατοίκων της χώρας.

Από ηθική σκοπιά που εστιάζει στο καθήκον και τη γενικότητα της πράξης, κάθε νόμος πρέπει να αξιολογείται με βάση αν θα μπορούσε να γίνει καθολικός κανόνας χωρίς να υπονομεύεται η αξιοπρέπεια και η αυτονομία των ανθρώπων. Η υποχρεωτική συμμόρφωση δια της απειλής βαριάς φυλάκισης κινδυνεύει να μετατρέψει την πίστη σε εξωτερικό καταναγκασμό· οι κυρώσεις πρέπει να είναι αναλογικές, διαφανείς και εφαρμόσιμες με σεβασμό στη νόμιμη διαδικασία.

Για να βελτιωθεί η κοινωνία και το περιβάλλον, προτείνονται μέτρα που θα στηρίζονται στην υπευθυνότητα και την εκπαίδευση: ενίσχυση κοινοτικών προγραμμάτων, διάλογος για τη θρησκευτική πρακτική, εναλλακτικές μορφές ενσωμάτωσης και προώθηση πρωτοβουλιών φροντίδας κοινών χώρων. Οι νόμοι πρέπει να υπηρετούν το κοινό καλό με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να ενθαρρύνουν την υπεύθυνη συμμετοχή των πολιτών αντί για αποκλειστικό καταναγκασμό.