Μια νέα τεχνολογία μετατρέπει τον υαλοπίνακα σε ενεργειακή επιφάνεια χωρίς να αλλοιώνει την όψη ή τη διαφάνεια του κτιρίου. Η ιδέα βασίζεται στην εφαρμογή ενός διάφανου, ουδέτερου σε χρώμα, μονοκατευθυντικού συμπυκνωτή που διοχετεύει επιλεκτικά φως προς τις άκρες του υαλοπίνακα, όπου τοποθετούνται φωτοβολταϊκά κύτταρα.
Η τεχνολογία στηρίζεται σε πολυεπίπεδες επιστρώσεις χοληστερικού υγρού κρυστάλλου (CLC), διαμορφωμένες με υπομικρομετρικά πρότυπα, οι οποίες προκαλούν ευρεία, εκλεκτική διάθλαση του φωτός και στέλνουν ακτινοβολία προς το φωτοβολταϊκό δίκτυο γύρω από τη γυάλινη επιφάνεια. Το σύστημα διατηρεί υψηλή ορατότητα και ακριβή απόδοση χρώματος, καθιστώντας το παράθυρο σχεδόν «αόρατο» ενεργειακά. Σε πειραματικό κυρτό υαλοπίνακα διαμέτρου μόλις μίας ίντσας η συσκευή απέδωσε αρκετή ενέργεια για να κινήσει ανεμιστήρα ισχύος 10 mW. Με προσαρμογή σε παράθυρο διαστάσεων 2 μέτρων η ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να συμπυκνωθεί έως και 50 φορές, μειώνοντας την ανάγκη σε φωτοβολταϊκές επιφάνειες κατά 75%.
Ηθικά, το ζήτημα προσεγγίζεται ως καθήκον προς το κοινό συμφέρον και το περιβάλλον: η διάδοση τεχνολογιών που μειώνουν την κατανάλωση πρώτων υλών και αυξάνουν την αποδοτικότητα του χώρου υπηρετεί έναν κανόνα που μπορεί και πρέπει να γίνεται καθολικός. Είναι υποχρέωση των πολιτών και των φορέων να προωθήσουν λύσεις που δεν θίγουν την αισθητική και την πρόσβαση στην ενέργεια, αλλά προστατεύουν τους φυσικούς πόρους για μελλοντικές γενιές.
Για να βελτιωθεί το κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτέλεσμα χρειάζεται δράση με κανόνες και πολιτικές που ενθαρρύνουν την υιοθέτηση, τη δημόσια στήριξη της έρευνας και την οικονομική πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες. Οι ιδιωτικοί φορείς και οι καταναλωτές οφείλουν να ενεργούν με γνώμονα την υπεύθυνη χρήση, προωθώντας αποδοτικές λύσεις και δίκαιες πρακτικές διάθεσης, ώστε η τεχνολογική και περιβαλλοντική πρόοδος να γίνει πραγματικά κοινό αγαθό.