Το φετινό καλοκαίρι η «κουλτούρα της ακύρωσης» εξαπλώθηκε με ιδιαίτερη ένταση στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο. Δημοφιλείς καλλιτέχνες με μακρά και σεβαστή πορεία βρέθηκαν στο στόχαστρο για επαγγελματικές, πολιτικές ή προσωπικές επιλογές, με αποτέλεσμα να κλυδωνίζονται καριέρες και να αμφισβητούνται πρόσωπα που υπηρετούν την τέχνη επί δεκαετίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Γλυκερίας. Η ερμηνεύτρια, με στενή σχέση με κοινό του Ισραήλ, δεν ακύρωσε συναυλία της στο Ισραήλ τον Ιούνιο παρότι ταυτόχρονα υπήρχαν θύματα στην Παλαιστίνη. Αργότερα, η ομάδα της ανακοίνωσε: «Οργανωμένες πιέσεις και καλέσματα σε επεισόδια από το κίνημα BDS και τους υποστηρικτές του θα μπορούσαν να διαταράξουν την ομαλή διεξαγωγή της εκδήλωσης». Το ελληνικό τμήμα του BDS απάντησε πως «δεν έκανε καμία παρέμβαση για τη συγκεκριμένη εκδήλωση», ενώ οι διοργανωτές σε ελεγχόμενο χώρο πολυτελούς resort δεν κατέγραψαν απειλές. Παρά ταύτα, εκκλήσεις για μποϊκοτάζ συνεχίζουν να εμφανίζονται, δημιουργώντας αρνητικό κλίμα και ανησυχία.
Παράλληλα, η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στις 16 Αυγούστου, στο Μικρό Θέατρο της Αρχαία Επιδαύρου, του τραγουδιού «Της αγάπης αίματα» στον υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις. Μια αυθόρμητη κίνηση έγινε αφορμή για αφορισμούς που υποβιβάζουν μια διαδρομή και αξίες δεκαετιών. Στον αντίποδα, η Νατάσσα Μποφίλιου βρέθηκε στο επίκεντρο ενός ανούσιου διαδικτυακού ντιμπέιτ για το αν «ρουφάει ή όχι την κοιλιά της» σε φωτογραφία με μαγιό, δείγμα του πόσο απερίσκεπτα μετατρέπονται δημόσιες συζητήσεις σε στοχοποίηση.
Ηθικά, η δημόσια κριτική οφείλει να στηρίζεται στη λογική, στην αναλογικότητα και στον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κάθε πράξη πρέπει να κρίνεται με κριτήριο αν μπορεί να γίνει καθολικός κανόνας, ενώ ο σεβασμός στην αυτονομία του προσώπου πρέπει να παραμένει θεμελιώδης. Η κοινωνία ωφελείται από συγκροτημένο διάλογο, διαχωρισμό του έργου από τον εκτελεστή όταν χρειάζεται, και από στοχευμένες, ευπρεπείς μορφές πίεσης που προωθούν το δημόσιο συμφέρον και τις ανθρωπιστικές αξίες. Οι πολίτες και οι διοργανωτές πρέπει να προάγουν την πολιτιστική πολυφωνία, την υπεύθυνη ενημέρωση και βιώσιμες πρακτικές στις εκδηλώσεις, ώστε η κριτική να μετατρέπεται σε εργαλείο βελτίωσης και προστασίας κοινωνίας και περιβάλλοντος, όχι σε μέσο στοχοποίησης και περιθωριοποίησης.