Σε ενημέρωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Ειδικός Απεσταλμένος του γ.γ., Γκίαρ Πέντερσεν, και ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας Ανθρωπιστικών Υποθέσεων, Τομ Φλέτσερ, κάλεσαν σε ανανέωση της διεθνούς δέσμευσης για να ξεφύγει η Συρία από την παρατεταμένη κρίση. Ο απεσταλμένος υπενθύμισε την επίθεση με χημικά στη Γούτα το 2013 ως οδυνηρή υπενθύμιση των σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου και επισήμανε την ανάγκη για διαφάνεια και λογοδοσία.
Η εκεχειρία της 19ης Ιουλίου στη Σουέιντα αποτρέπει προσωρινά την επιστροφή σε γενικευμένη βία, αλλά παραμένει εύθραυστη και χαρακτηρίζεται ως ενδιάμεση ανακωχή και όχι βάση για μακροπρόθεσμη σταθερότητα. Υπάρχουν καταγγελίες για ωμότητες, μεταξύ αυτών η εκτέλεση άοπλου άνδρα με ιατρική στολή στο Εθνικό Νοσοκομείο της Σουέιντα, και ζητείται δημοσιοποίηση των πορισμάτων και λογοδοσία όλων των δραστών ανεξαιρέτως. Στο πολιτικό πεδίο χαιρετίστηκε το διάταγμα για την έμμεση εκλογή των δύο τρίτων της προσωρινής Λαϊκής Συνέλευσης, αλλά επισημάνθηκε ότι χωρίς διαφάνεια, ισότιμη συμμετοχή των μεγάλων συριακών ομάδων και ορατή παρουσία γυναικών, η διαδικασία θα δυσχεράνει τη συμφιλίωση και την εφαρμογή του Ψηφίσματος 2254.
Η ανθρωπιστική εικόνα παραμένει δραματική: 16 εκατομμύρια Σύροι εξακολουθούν να χρειάζονται στήριξη, πάνω από 185.000 εκτοπίστηκαν πρόσφατα και οι υπηρεσίες έχουν καταρρεύσει σε περιοχές όπου οι νεοαφιχθέντες ξεπερνούν τον υπάρχοντα πληθυσμό. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και εταίροι παρέχουν κάθε μήνα βοήθεια σε σχεδόν 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους και διανέμουν ψωμί σε 2 εκατομμύρια ανθρώπους ημερησίως, ενώ η «χειρότερη ξηρασία των τελευταίων τριών δεκαετιών» απειλεί την επισιτιστική ασφάλεια. Η μετάβαση προς ανοικοδόμηση απαιτεί αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, ισχυρούς θεσμούς και σεβασμό στο κράτος δικαίου, καθώς και πόρους για φάρμακα και αποκατάσταση νερού.
Από ηθική σκοπιά, η απάντηση πρέπει να στηριχθεί σε αρχές καθήκοντος, σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καθολικής υπευθυνότητας. Η λογοδοσία και η δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς πολιτική διαδικασία είναι υποχρέωση προς όλα τα θύματα και προϋπόθεση σταθερότητας, ενώ η διεθνής βοήθεια πρέπει να στοχεύει στην αποκατάσταση θεσμών και προστασία του περιβάλλοντος. Η προάσπιση του δικαίου, η διαφάνεια στις μεταρρυθμίσεις και η αλληλεγγύη στην ανακούφιση και την επανάκτηση πόρων για νερό και τροφή συνιστούν πρακτικά βήματα που, αν γίνουν καθολικός κανόνας, θα προάγουν την ειρήνη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. «η πορεία προς μια κυρίαρχη, ειρηνική και χωρίς αποκλεισμούς Συρία, θα απαιτήσει το θάρρος του συμβιβασμού, την πειθαρχία στην τήρηση του κράτους δικαίου και τη σοφία να θυμόμαστε ότι η ενότητα χτίζεται, όχι με τη βία, αλλά με την κατανόηση και τον διάλογο».