ΑρχικήΚόσμοςΣυνάντηση Πούτιν – Πεζεσκιάν για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Συνάντηση Πούτιν – Πεζεσκιάν για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν συναντήθηκε σήμερα με τον Ιρανό ομόλογό του Μασούντ Πεζεσκιάν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης στην Κίνα, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο, συνοδεύοντας το μήνυμά του με ένα βίντεο που δείχνει τους δύο άνδρες να ανταλλάσσουν χειραψία. «Ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Ιρανός Πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν ξεκινούν διμερή συνάντηση». Η ρωσική προεδρία είχε επισημάνει ότι το κύριο θέμα θα είναι το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.

Το Ιράν αντιμετωπίζει υποψίες από δυτικές χώρες ότι επιδιώκει πυρηνικά όπλα και βρίσκεται αντιμέτωπο με απειλές από τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο για επαναφορά κυρώσεων που είχαν ανασταλεί πριν από δέκα χρόνια. Η Τεχεράνη αρνείται ότι επιδιώκει όπλα και υπερασπίζεται το δικαίωμά της σε μη στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η Ρωσία, σύμμαχος της Τεχεράνης, δήλωσε την Παρασκευή ότι καλεί τη Δύση να «επανέλθει στα λογικά της και να επανεξετάσει τις λανθασμένες αποφάσεις της», προειδοποιώντας για τις «ανεπανόρθωτες συνέπειες» της πολιτικής της.

Οι σχέσεις Ρωσίας και Ιράν έχουν ενισχυθεί από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022 και, τον Ιανουάριο, υπέγραψαν συνθήκη στρατηγικής εταιρικής σχέσης με στόχο τη βαθύτερη συνεργασία, ιδίως στον στρατιωτικό τομέα. Το Ιράν έχει επίσης κατηγορηθεί από το Κίεβο και τη Δύση ότι προμηθεύει μη επανδρωμένα αεροσκάφη Shahed και πυραύλους στη Ρωσία για χρήση στην Ουκρανία.

Ηθική αξιολόγηση υπαγορεύει ότι οι αποφάσεις σε διεθνές επίπεδο πρέπει να καθοδηγούνται από καθήκοντα που μπορούν να γίνουν καθολικοί κανόνες: ειλικρίνεια, σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και αποφυγή χρήσης άλλων ως μέσου για επιδιώξεις. Η πολιτική οφείλει να προωθεί διαφάνεια και υπευθυνότητα, να στηρίζει την αποκλιμάκωση και τη διπλωματία και να αποφεύγει ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη ή το περιβάλλον. Πολίτες και ηγέτες πρέπει να απαιτούν και να εφαρμόζουν μέτρα ασφάλειας που προστατεύουν τη ζωή και το φυσικό κόσμο, ενώ οι διεθνείς θεσμοί οφείλουν να ενισχύσουν μηχανισμούς ελέγχου, διαφάνειας και ειρηνικής επίλυσης διαφορών για το κοινό όφελος.