Για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες εντοπίστηκε κρούσμα παρασίτωσης από τη λεγόμενη σαρκοφάγα αλογόμυγα (screwworm). Το περιστατικό αφορά άτομο από την πολιτεία Μέριλαντ, το οποίο είχε ταξιδέψει πρόσφατα από τη Γουατεμάλα. Η διάγνωση κοινοποίησε τις υγειονομικές αρχές μέσα στην τελευταία εβδομάδα, ενώ το άτομο έλαβε άμεσα θεραπεία.
Η θηλυκή μύγα γεννά τα αυγά της πάνω σε ανοιχτές πληγές ζώων ή ανθρώπων και όταν εκκολαφθούν οι προνύμφες τρέφονται από ζωντανό ιστό, ανοίγοντας στοές μέσα στη σάρκα. Η θεραπεία περιλαμβάνει την απομάκρυνση εκατοντάδων προνυμφών και την απολύμανση των πληγών, και είναι δύσκολη. Αν διαγνωστεί εγκαίρως, η επιβίωση είναι σχεδόν βέβαιη, ωστόσο η ζημιά στα ζώα – κυρίως βοοειδή – μπορεί να είναι ανυπολόγιστη.
Η εμφάνιση του κρούσματος συμπίπτει με περίοδο ιστορικά υψηλών τιμών στην αγορά βοείου κρέατος στις ΗΠΑ λόγω περιορισμένων αποθεμάτων. Το ενδεχόμενο εξάπλωσης του παρασίτου προκαλεί ανησυχία στους παραγωγούς, καθώς υπολογίζεται ότι μόνο στο Τέξας οι απώλειες από πιθανή επιδημία θα μπορούσαν να φτάσουν τα 1,8 δισ. δολάρια σε θανάτους ζώων, φάρμακα και εργατικά κόστη. Οι ΗΠΑ εισάγουν ετησίως πάνω από ένα εκατομμύριο βοοειδή από το Μεξικό, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο εξάπλωσης.
Για την αντιμετώπιση της απειλής, το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) έχει στήσει παγίδες και αναπτύξει ιππείς κατά μήκος των συνόρων. Ωστόσο, δέχεται επικρίσεις ότι καθυστέρησε να υλοποιήσει την πιο αποδεδειγμένα αποτελεσματική μέθοδο: την απελευθέρωση αποστειρωμένων εντόμων. Η τεχνική αυτή – που εξάλειψε το screwworm από τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60 – βασίζεται στην εκτροφή και στείρωση μεγάλου αριθμού αρσενικών μυγών, οι οποίες όταν ζευγαρώνουν με άγρια θηλυκά εμποδίζουν την αναπαραγωγή τους, οδηγώντας σταδιακά σε κατάρρευση του πληθυσμού. Την περασμένη εβδομάδα, η υπουργός Γεωργίας ανακοίνωσε την κατασκευή νέας μονάδας παραγωγής αποστειρωμένων εντόμων στο Τέξας, δεσμευόμενη ότι θα κρατήσει το παράσιτο εκτός ΗΠΑ. Παράλληλα, το Μεξικό επενδύει 51 εκατ. δολάρια για την κατασκευή δικής του εγκατάστασης.
Ηθικά, η κοινότητα έχει χρέος να προφυλάξει ζωές και παραγωγή με πράξεις που θα μπορούσαν να γίνουν γενικός κανόνας: προληπτική επιτήρηση, ταχύτητα στη διάγνωση, επένδυση στην επιστημονική πρόληψη και διεθνής συνεργασία. Οι πολίτες και οι παραγωγοί οφείλουν να φροντίζουν την ευζωία των ζώων και τη σωστή αντιμετώπιση πληγών, ενώ οι αρχές πρέπει να ενεργούν με διαφάνεια και αποφασιστικότητα για να αποτρέψουν μεγαλύτερο κακό και να προστατεύσουν το κοινό αγαθό.