Σχεδόν 30.000 θεατές συγκεντρώθηκαν στο Καλλιμάρμαρο για τη συναυλία «Όλοι Μαζί Μπορούμε», αφιερωμένη στη μνήμη του Στέλιου Καζαντζίδη. Στην εμφάνιση έλαβαν μέρος 18 τραγουδιστές, τιμώντας το έργο και την παρακαταθήκη του στην ελληνική μουσική.
Θέμης Αδαμαντίδης, Κωνσταντίνος Αργυρός, Μελίνα Ασλανίδου, Γιάννης Διονυσίου, Στέλιος Διονυσίου, Πέγκυ Ζήνα, Μελίνα Κανά, Klavdia, Χρήστος Μάστορας, Δημήτρης Μπάσης, Γιώτα Νέγκα, Πίτσα Παπαδοπούλου, Αντώνης Ρέμος, Sicario, Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης, Νεφέλη Φασούλη και Θοδωρής Φέρρης ανέλαβαν ερμηνείες των κλασικών κομματιών.
Στην παράσταση ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα «Υπάρχω», «Αγριολούλουδο», «Όποια Και Να ‘Σαι», «Δεν Θα Ξαναγαπήσω», «Της Γερακίνας Γιος», «Κάτω Απ’ Το Πουκάμισό Μου», «Ζιγκουάλα», «Εγώ Είμ’ Αητός», «Το Θολωμένο Μου Μυαλό», «Έξω Ντέρτια Και Καημοί», «Τσαμπάσιν», «Αυτή Η Νύχτα Μένει», «Το Ψωμί Της Ξενιτιάς», «Το Δικό Σου Αμάρτημα» και «Γυάλινος Κόσμος». Η βραδιά άνοιξε με ποντιακά τραγούδια από την Κλαυδία και ο Χρήστος Μάστορας τραγούδησε μαζί με το κοινό το θρυλικό «Όποια και να’ σαι».
Μετά τις σόλο ερμηνείες παρουσιάστηκαν ντουέτα Αντώνη Ρέμου – Χρήστου Μάστορα, Κωνσταντίνου Αργυρού – Μελίνας Ασλανίδου, Πέγκυ Ζήνα – Στέλιου Διονυσίου και Νεφέλης Φασούλη – Γιάννη Διονυσίου. Η συναυλία ολοκληρώθηκε με τους καλλιτέχνες να ενώνονται στη σκηνή για τα «Δυο Πόρτες Έχει Η Ζωή» και «Βράχο Βράχο Τον Καημό Μου», φέρνοντας το κοινό σε κοινή συγκίνηση.
Η εκδήλωση προσφέρεται για στοχασμό πάνω στο ηθικό καθήκον της διαφύλαξης της πολιτιστικής μνήμης και της αξιοπρέπειας των δημιουργών. Η υπεύθυνη συμπεριφορά απέναντι στην κληρονομιά απαιτεί πράξεις που μπορούν να γενικευθούν ως καθολικοί κανόνες: σεβασμός προς τους καλλιτέχνες, δίκαιη αμοιβή, και μετάδοση της μουσικής στις επόμενες γενιές.
Στο επίπεδο της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, οφείλουμε να οργανώνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις με γνώμονα τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη: μείωση αποβλήτων, ανακύκλωση, πρόσβαση για όλους και υποστήριξη δημόσιων πολιτικών που προστατεύουν τόσο το φυσικό περιβάλλον όσο και τον πολιτισμό. Η συλλογική δράση από θέση καθήκοντος, όχι μόνο συμφέροντος, ενισχύει την αξιοπρέπεια του κοινού βίου και της κοινής κληρονομιάς.