Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει αναπτύξει ευρεία στρατηγική με στόχο να περιορίσει την κινεζική επιρροή σε παγκόσμιας σημασίας λιμάνια, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters. Στην πρωτοβουλία περιλαμβάνεται ειδικά το λιμάνι του Πειραιά, που έχει παραχωρηθεί στην COSCO (China Ocean Shipping Company), καθώς στην Ουάσιγκτον εκφράζονται φόβοι ότι κρατικές ή σχετιζόμενες με το κράτος κινεζικές εταιρείες αποκτούν έλεγχο κρίσιμης υποδομής. Οι ανησυχίες επικεντρώνονται στον πιθανό ρόλο αυτής της υποδομής σε περίπτωση γεωπολιτικής κρίσης, για κατασκοπεία ή για διατάραξη των αλυσίδων εφοδιασμού.
Η COSCO κατέχει 67% του μετοχικού κεφαλαίου της ΟΛΠ (Piraeus Port Authority). Ως μέρος της αμερικανικής στρατηγικής εξετάζονται επιλογές όπως η ενίσχυση της ναυπηγικής και εμπορικής ναυτιλίας υπό αμερικανικό έλεγχο, η προώθηση ιδιωτικής δυτικής επενδυτικής ανάμειξης σε λιμάνια όπου η Κίνα έχει μερίδιο, καθώς και η επιβολή τελωνειακών ή άλλων ρυθμιστικών μέτρων. Τον Ιανουάριο του 2025, το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας κατέταξε την COSCO σε λίστα εταιρειών που θεωρούνται ότι έχουν συνεργασία με το κινεζικό στρατό.
Η ένταξη σε αυτή τη λίστα δεν συνεπάγεται αυτομάτως οικονομικές κυρώσεις, αλλά στοχεύει να αποθαρρύνει επιχειρήσεις από τις ΗΠΑ από το να συναλλάσσονται με την COSCO. Η ελληνική κυβέρνηση και παράγοντες της λιμενικής ζώνης αξιολογούν τις πιθανές επιπτώσεις, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει σημειωθεί διακοπή λειτουργίας στο λιμάνι του Πειραιά. Οι ΗΠΑ εξετάζουν επίσης την υποστήριξη συμμετοχής ιδιωτικών δυτικών εταιρειών για απόκτηση μεριδίων, την επέκταση ελέγχου σε ναυπηγεία και σε νηολόγια πλοίων, και την ενίσχυση ναυτιλιακών γραμμών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περίοδο κρίσης.
Από ηθική άποψη, το ορθό επιβάλλει πρωτίστως τη διαφάνεια, τον σεβασμό στην αξιοπρέπεια των ανθρώπων και την προτεραιότητα του κοινού συμφέροντος έναντι στενών οικονομικών ωφελημάτων. Οι πολιτικές ασφάλειας και οικονομικής διαχείρισης λιμένων πρέπει να θεμελιώνονται σε κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί, να προστατεύουν το περιβάλλον και τα δικαιώματα των εργαζομένων και να αποφεύγουν αυθαίρετες βλάβες σε τρίτους. Οι πολίτες και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων οφείλουν να ενεργούν με αίσθημα καθήκοντος για τη βιωσιμότητα και τη δικαιοσύνη, προωθώντας διεθνή συνεργασία, διασπορά ιδιοκτησίας και αυστηρές περιβαλλοντικές και εργασιακές προδιαγραφές ώστε να βελτιωθεί η κοινωνία και να προστατευτεί το περιβάλλον.