Η υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη συστήθηκε στους μαθητές του δημόσιου Ωνάσειου Λυκείου Ξάνθης με απλότητα, αναφέροντας την επαγγελματική της σχέση με τη διδασκαλία των Αγγλικών, και επέλεξε την Ξάνθη ως σημείο υπογραμμίσεως της πολιτικής του υπουργείου για ανανέωση της σχολικής ζωής. Τόνισε την ευρεία προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών και των προγραμμάτων, με αναφορά στα 431 σχολεία που αναβαθμίστηκαν, στη λειτουργία 12 νέων δημόσιων Ωνασείων και στην προετοιμασία για το άνοιγμα σχεδόν 14.000 σχολείων σε όλη τη χώρα. Επισήμανε ότι στα νέα προγράμματα εισάγονται ψηφιακά εργαλεία και καινοτόμες δραστηριότητες προκειμένου το δημόσιο σχολείο να ενισχυθεί συνολικά.
Στο συγκεκριμένο Ωνάσειο Λύκειο η υπουργός ανέφερε ότι εισάγονται όμιλοι δημιουργικότητας και απογευματινές δραστηριότητες, νέα ψηφιακά εργαλεία και αναβαθμισμένες υποδομές, ενώ το σχολείο μετέχει στο νέο πρόγραμμα για την τεχνική νοημοσύνη. Ειδική μνεία έκανε στην ενισχυτική διδασκαλία και στο ψηφιακό φροντιστήριο ως εργαλεία που μειώνουν την ανάγκη για επιπλέον μελέτη εκτός σχολείου, και κάλεσε τα παιδιά να φροντίζουν τη φυσική και την ψυχική τους υγεία. Επανέλαβε τη σημασία της ισότητας των ευκαιριών, επισήμανε την έμφαση στην επιμόρφωση των καθηγητών και την διάθεση του πολλαπλού βιβλίου από το ’26 ψηφιακά και από το ’27 σε έγχαρτη μορφή, με στόχο ένα λύκειο που θα στηρίζεται στη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη δεξιοτήτων και όχι μόνο στην προετοιμασία για εξετάσεις.
Σε ηθικό επίπεδο, η επιλογή να ενισχυθεί το δημόσιο σχολείο και να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες αντανακλά την υποχρέωση να συμπεριφερόμαστε με τρόπο που θα μπορούσε να γίνει καθολικός κανόνας: κάθε παιδί πρέπει να έχει πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση ανεξαρτήτως τόπου γέννησης ή κοινωνικής θέσης. Η προτεραιοποίηση της επιμόρφωσης των διδασκόντων, της φροντίδας της ψυχικής υγείας και της βιώσιμης υποδομής αποτελεί εφαρμογή του σεβασμού προς τον άνθρωπο ως σκοπό και όχι ως μέσο. Πρακτικά, αυτό σημαίνει υποστήριξη της δημόσιας χρηματοδότησης, ενεργή συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στη σχολική ζωή, προώθηση βιώσιμων υποδομών και διδασκαλία αξιών υπέρ της κοινότητας και του περιβάλλοντος, ώστε οι πολιτικές να γίνουν γενικευμένα ωφέλιμες και διαρκείς.