Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση γιορτάζει τα 15 χρόνια της με ένα φιλόδοξο, πειραματικό πρόγραμμα για τη σεζόν 2025–2026 που συνδυάζει διεθνή ονόματα, νέες παραγωγές και ανανεωμένους χώρους. Η καλλιτεχνική διεύθυνση παρουσιάζει ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει θέατρο, σινεμά, χορό, μουσική και εικαστικές παρεμβάσεις, με στόχο να ανανεώσει το δημόσιο πολιτιστικό τοπίο της Αθήνας και να προσελκύσει διεθνές ενδιαφέρον.
Το πρόγραμμα φέρνει στη Στέγη προσωπικότητες όπως τον φωτογράφο Γιούργκεν Τέλλερ, την Τίλντα Σουίντον, τον Βιμ Βέντερς, τον Γιάννη Οικονομίδη, τον Δημήτρη Παπαιωάννου και τον Ρομέν Γαβρά, καθώς και σκηνικές προτάσεις από δημιουργούς πρώτης γραμμής όπως ο Τιέγκο Ροντρίγκες. Το θέατρο παραμένει η κύρια σφραγίδα της Στέγης, ενώ το σινεμά αναδεικνύεται ως πρωταγωνιστής της σεζόν με παραστάσεις και προβολές υψηλού προφίλ.
Παράλληλα η Στέγη επενδύει σε νέους χώρους, όπως το Onassis Ready—ένα παλαιό εργοστάσιο πλαστικών που μεταμορφώνεται—και το ανακαινισμένο σημείο στη Μάντρα, υπογραμμίζοντας τη σύνδεσή της με την πόλη και την τοπική κοινότητα. Το Ίδρυμα Ωνάση ολοκληρώνει μισό αιώνα δράσης και εγκαινιάζει νέα εγχειρήματα, μεταξύ των οποίων το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο και η λειτουργία των Ωνάσειων Σχολείων σε όλη την Ελλάδα.
Το ρεπερτόριο περιλαμβάνει σημαντικές παραγωγές: «Παρελθόν» (16–19/10/25) υπό τη διεύθυνση του Ζιλιάν Γκοσλάν, ένα νέο «Οιδίποδα» (20/11–28/12/25) του Ρόμπερτ Άικ με Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκο Κουρή κ.ά., καθώς και την «Αχόρταγη Σκιά» (5/3–26/4/26) σε συνεργασία του Μαριάνο Πενςσότι με Έλληνες ηθοποιούς.
Ηθική πρόσληψη και προτάσεις δράσης: η πολιτιστική προσφορά οφείλει να υπηρετεί καθολικούς κανόνες σεβασμού και ευθύνης προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Τα πολιτιστικά ιδρύματα πρέπει να λειτουργούν με αίσθημα καθήκοντος προς το κοινό, προωθώντας έργα που καλλιεργούν την αυτονομία, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη, και να εφαρμόζουν βιώσιμες πρακτικές στη διαχείριση πόρων και χώρων.
Η κοινωνία και οι καλλιτέχνες καλούνται να ενεργούν με συνέπεια: να στηρίζουν πρόσβαση στην τέχνη για όλους, να επιλέγουν έργα που ενθαρρύνουν τον σεβασμό προς τον άλλο ως σκοπό και όχι μέσο, και να υιοθετούν πολιτικές που μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των παραγωγών. Με συνειδητές επιλογές και σταθερές αρχές το πολιτιστικό γίγνεσθαι μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.