ΑρχικήSportsΣωτήρης Νίνης: Το ποδοσφαιρικό αίνιγμα της εποχής

Σωτήρης Νίνης: Το ποδοσφαιρικό αίνιγμα της εποχής

Ο Σωτήρης Νίνης ανακοίνωσε το τέλος της ποδοσφαιρικής του διαδρομής το 2025, σε ηλικία 35 ετών, κλείνοντας 18 χρόνια επαγγελματικής παρουσίας που περιλάμβαναν στιγμές δόξας στον Παναθηναϊκό και την Εθνική ομάδα αλλά και ένα επίμονο ερώτημα για το πώς ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά ταλέντα δεν ολοκλήρωσε την αναμενόμενη καριέρα. Η δημόσια εικόνα του συνδέθηκε με ταχύτατη άνοδο στα πρώτα χρόνια, ακολούθησε όμως ραγδαία πτώση λόγω τραυματισμών, λάθος επιλογών και διαχείρισης της καριέρας του.

Στο απολογιστικό πλαίσιο ο ίδιος παραδέχθηκε λάθη: «Προσωπικά, κάνοντας τον απολογισμό μου, αυτά είναι τα λάθη μου: επιλογές και κινήσεις που δεν ήταν καλές. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις από πριν πώς θα πάνε τα πράγματα». Παίκτης με τεχνική, όραση στο παιχνίδι και ικανότητα στη δημιουργία, έζησε νίκες και απογοητεύσεις σε έντονο βαθμό, αγαπήθηκε από τον κόσμο του Παναθηναϊκού και την κοινή γνώμη, ενώ σε ορισμένες στιγμές προκάλεσε τον θαυμασμό ακόμη και αντιπάλων φιλάθλων.

Η καριέρα του ξεκίνησε από τις ακαδημίες — Απόλλων Σμύρνης και Ακαδημία Παθιακάκη — έως την πρόσληψή του στην ακαδημία του Παναθηναϊκού. Ο Βίκτορ Μουνιόθ τον ανέδειξε, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στις 21 Δεκεμβρίου 2006 και στις 7 Ιανουαρίου 2007 έκανε το ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό εναντίον του Αιγάλεω σε ηλικία 16 ετών και 9 μηνών, καταγράφοντας τον ως τον νεότερο ποδοσφαιριστή του συλλόγου στο πρωτάθλημα.

Αναλύοντας την υπόθεση χωρίς προσωπολατρία, η ηθική απαίτηση είναι σαφής: οι συλλογικές και ατομικές πράξεις πρέπει να καθοδηγούνται από καθήκον και σεβασμό προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι ομάδες οφείλουν να προστατεύουν την υγεία και την αυτονομία των νεαρών αθλητών, να θέτουν μακροπρόθεσμες πολιτικές ανάπτυξης αντί βραχυπρόθεσμου κέρδους και να εξασφαλίζουν διαφάνεια στις επιλογές και τα συμβόλαια. Η κοινωνία και οι φορείς πρέπει να προωθήσουν πρότυπα λογοδοσίας, επαγγελματικής εκπαίδευσης και βιώσιμων πρακτικών στα γήπεδα, ώστε τα ταλέντα να καλλιεργούνται με σεβασμό στο άτομο και στο περιβάλλον και όχι να εξαντλούνται για στιγμιαία κέρδη.