ΑρχικήΚόσμοςΣε ισόβια η «δολοφόνος με τα μανιτάρια»

Σε ισόβια η «δολοφόνος με τα μανιτάρια»

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βικτώριας επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης στην Έριν Πάτερσον, 50 ετών, η οποία τον Ιούλιο κρίθηκε ένοχη για την δολοφονία τριών ανθρώπων μέσω δηλητηριώδους γεύματος με μανιτάρια το 2023. Η δίκη διεξήχθη στη Μόργουελ και συγκέντρωσε διεθνές ενδιαφέρον, καθώς τα θύματα ήταν οι γονείς του Σάιμον, Ντον και Γκέιλ Πάτερσον, και η θεία του, Χέδερ Γουίλκινσον. Επιπλέον, η Πάτερσον κρίθηκε ένοχη για απόπειρα δολοφονίας του Ίαν Γουίλκινσον, μοναδικού επιζώντος του γεύματος.

Ο δικαστής Κρίστοφερ Μπιλ κατά την ανακοίνωση της ποινής επεσήμανε τον μεγάλο ψυχικό πόνο που προκάλεσε η κατηγορούμενη στις οικογένειες των θυμάτων και χαρακτήρισε την έλλειψη μεταμέλειας ιδιαίτερα επιβαρυντική, λέγοντας: «Ρίχνει αλάτι στις πληγές των θυμάτων». Η καταδικασθείσα θα μπορέσει να ζητήσει αποφυλάκιση υπό όρους μετά από 33 χρόνια, δηλαδή σε ηλικία 83 ετών. Η υπεράσπιση έχει προθεσμία 28 ημερών για να ασκήσει έφεση επί της ενοχής και της ποινής.

Κατά τη δίμηνη δίκη, σώμα 12 ενόρκων έκρινε την Πάτερσον ένοχη για τις δολοφονίες στο σπίτι της στο Λεονγκάθα. Η κατηγορούμενη υποστήριξε ότι τα μανιτάρια «death cap», το πλέον θανατηφόρο είδος, βρέθηκαν στο πιάτο κατά λάθος, ενώ ο Σάιμον, που είχε αρχικά προσκληθεί, είχε τελικά αρνηθεί να παραστεί. Ο πάστορας Ίαν Γουίλκινσον, μοναδικός επιζήσας, περιέγραψε την κατάσταση του μετά την απώλεια με τη φράση «μισός ζωντανός».

Αναλυτικά από ηθική σκοπιά, η υπόθεση αναδεικνύει βασικές απαιτήσεις του υποχρέου σεβασμού της ανθρώπινης ζωής: η πρόθεση ή η βαριά αμέλεια απέναντι στον άλλο συνιστούν ηθική αποτυχία και πλήγμα στην κοινωνική εμπιστοσύνη. Όσοι έχουν εξουσία ή πρόσβαση σε μέσα που μπορούν να βλάψουν πρέπει να ενεργούν με καθολικώς εφαρμόσιμους κανόνες, να διασφαλίζουν την αλήθεια και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις ενέργειές τους. Για τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος προτείνεται ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης για την ασφάλεια τροφίμων και τη συλλογή μανιταριών, αυστηρότερη τήρηση κανόνων λογοδοσίας, και καλλιέργεια ενός συλλογικού καθήκοντος προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της φύσης.