Σφοδρές αντιδράσεις προκλήθηκαν σε αγώνα στο Μαϊάμι μεταξύ των Philadelphia Phillies και των Miami Marlins όταν μπάλα του αγώνα κατέληξε στις κερκίδες και ένας θεατής την έπιασε για το μικρό του παιδί. Ο Ντρου Φέλτγουελ καθόταν κοντά στο σημείο που έπεσε η μπάλα, την πήρε και την έδωσε στον γιο του. Στη συνέχεια μια άγνωστη γυναίκα πλησίασε, απαίτησε την μπάλα, του φώναξε και τελικά τον ανάγκασε να της τη δώσει, προκαλώντας αποδοκιμασίες από το πλήθος. Η ίδια, παρά τις επικρίσεις, προέβη και σε άσεμνη χειρονομία προς τους θεατές.
«Απλά ήθελα να φύγει» είπε ο πατέρας του μικρού αγοριού για την αντίδρασή του επιμένοντας ότι ο ίδιος ήταν ο πρώτος που άρπαξε την μπάλα .
«Ήταν στο κάθισμα πίσω. Δεν ξέρω αν ήταν όρθια. Ίσως; Αλλά παρακολουθούσα την μπάλα από το σημείο που χτυπήθηκε μέχρι το σημείο που έπεσε σε εκείνο το κάθισμα και ήδη πήγαινα προς τα εκεί και, τυχαία, μόλις πήγα, σταμάτησε σε ένα σημείο και την πήρα» συμπλήρωσε ο Φέλτγουελ.
«Δεν την είδα καν να πλησιάζει και όταν άπλωσε το χέρι της προς το μπράτσο μου, απλά φώναξε στο αυτί μου, “Αυτή είναι η μπάλα μου!”. Τρόμαξα πολύ και της είπα: “Γιατί είσαι εδώ; Φύγε από εδώ”. Και αυτή μου είπε: “Αυτή είναι η μπάλα μου! Την έκλεψες από… Αυτές είναι από τις θέσεις μας”. Και εγώ της είπα: “Δεν ήταν κανείς σε εκείνη τη θέση”. Εκείνη είπε: “Είναι από εκεί που καθόμασταν¨” και συνέχισε να φωνάζει» συνέχισε με την περιγραφή του επεισοδίου.
Όπως διευκρίνισε, «εγώ απλά ήθελα να φύγει γιατί βρισκόμουν σε δίλημμα: είτε να κάνω κάτι που πιθανότατα θα μετανιώσω είτε να φερθώ σαν πατέρας και να του δείξω πώς να ηρεμήσει την κατάσταση, οπότε αυτό έκανα. Δεν ήμουν πολύ χαρούμενος που έπρεπε να της τη δώσουμε, αλλά δεν μπορούσαμε να κερδίσουμε. Εκείνη ήταν τόσο ανένδοτη και φωνακλού και επιμονή και απλά δεν ήθελα να ασχοληθώ άλλο με αυτό».
Από ηθική σκοπιά, η συμπεριφορά σε δημόσιο χώρο πρέπει να καθοδηγείται από αρχές που θα μπορούσαν να γενικευθούν και να γίνουν κανόνας για όλους: σεβασμός στην ιδιοκτησία και στην αξιοπρέπεια των άλλων, αποφυγή βίας και κλιμάκωσης, και προτεραιότητα στην προστασία των παιδιών. Η ένταση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με ψύχραιμη παρέμβαση του προσωπικού του γηπέδου ή με εφαρμογή ορθών κανόνων συμπεριφοράς από τους θεατές. Οι γονείς οφείλουν να διδάσκουν υπομονή και συνεργασία, ενώ οι πολίτες να ενεργούν με τέτοιο τρόπο ώστε οι πράξεις τους να γίνονται αποδεκτές ως καθολικοί κανόνες συμβίωσης. Μια κοινωνία που προωθεί τον σεβασμό, την αυτοσυγκράτηση και τη φροντίδα των δημόσιων χώρων βελτιώνει όχι μόνο τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και την ποιότητα του κοινού περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε.