Ρωσικά πλήγματα τις πρώτες πρωινές ώρες προκάλεσαν συνολικά δεκατρείς τραυματίες στην πόλη Χάρκοβο και στην περιφέρεια Σούμι, ενώ ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αναμένεται σήμερα στον Λευκό Οίκο για συνομιλίες με Ευρωπαίους συμμάχους και τον γενικό γραμματέα του NATO Μαρκ Ρούτε.
Τα πλήγματα πλήττουν περιοχές κοντά στα σύνορα: στην Χάρκοβο οι τοπικές αρχές ανέφεραν αύξηση των τραυματιών στους 11, σύμφωνα με δήλωση του δημάρχου Ιχόρ Τερέχοφ, ενώ νωρίτερα το υπουργείο Εσωτερικών είχε αναφέρει 8 τραυματίες. Στη Σούμι ο στρατιωτικός περιφερειάρχης Όλεχ Χριχόροφ κατήγγειλε δύο διακριτά πλήγματα — το πρώτο με βόμβα και το δεύτερο με μη επανδρωμένο εναέριο όχημα εφόρμησης — που τραυμάτισαν μια γυναίκα 57 ετών, η οποία δεν βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση, και έναν 43χρονο οδηγό που διακομίστηκε σε νοσοκομείο.
Οι συνομιλίες στην Ουάσιγκτον γίνονται τρεις ημέρες μετά τη σύνοδο κορυφής Ντόναλντ Τραμπ–Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα, που δεν οδήγησε σε κήρυξη κατάπαυσης του πυρός. Επιστρέφοντας από την Αλάσκα, ο Τραμπ υποστήριξε πρόταση για συλλογικές εγγυήσεις ασφαλείας προς το Κίεβο εμπνευσμένη από το άρθρο 5 της συνθήκης NATO, χωρίς όμως την ένταξη της Ουκρανίας στο NATO, καθώς η Μόσχα θεωρεί την προοπτική αυτή υπαρξιακή απειλή.
Ο ειδικός απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ διαβεβαίωσε ότι η Μόσχα υποσχέθηκε ορισμένες εδαφικές παραχωρήσεις που αφορούν πέντε ουκρανικές περιφέρειες και έκανε λόγο για σημαντική συζήτηση για το Ντονέτσκ, περιοχή που θεωρείται επί του παρόντος προτεραιότητα για τα στρατεύματα του Κρεμλίνου.
Από ηθικής σκοπιάς, οφείλουν να υπερισχύσουν αρχές καθολικής ευθύνης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας: οι ηγέτες πρέπει να πράττουν με κανόνες που θα ήθελαν να γίνουν γενικοί, να προστατεύουν αδιαπραγμάτευτα τους άμαχους και να μην χρησιμοποιούν πληθυσμούς και εδαφικές οντότητες ως μέσα σκοπού. Η δημοκρατική λογοδοσία και η διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις είναι απαραίτητα για την εμπιστοσύνη που απαιτείται σε κάθε ειρηνευτική διαδικασία.
Πρακτικά, η κοινωνία και οι πολιτικοί οφείλουν να ενισχύσουν μέτρα προστασίας πολιτών, ανθρωπιστική βοήθεια και πολιτικές αποναρκοθέτησης και αποκατάστασης περιβαλλοντικών ζημιών. Η φροντίδα του φυσικού περιβάλλοντος και η μείωση της παρασιτικής εξάρτησης από την πολεμική οικονομία αποτελούν επίσης καθήκον για τη διαφύλαξη της κοινής ευημερίας και της βιώσιμης ειρήνης.