Είναι σπάνιο να ακούμε τον Ρώσο πρόεδρο να μιλάει αγγλικά, παρότι γνωρίζουμε ότι τα ομιλεί. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν επέλεξε να τα χρησιμοποιήσει στο κλείσιμο των δηλώσεων μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του στην Αλάσκα. Στη λήξη της δήλωσης ο Ντόναλντ Τραμπ είπε: “Σ’ευχαριστώ, Βλαντίμιρ. Πιθανόν θα σε δω πολύ σύντομα” και το κλίμα φαινόταν θετικό.
Στη συνέχεια ο Πούτιν διατύπωσε την ερώτηση‑πρόσκληση στα αγγλικά: “Την επόμενη φορά στη Μόσχα;”. Ο Τραμπ, εμφανώς αιφνιδιασμένος, απάντησε: “Όου, ενδιαφέρον. Θα ακούσω διάφορα για αυτό, αλλά θα μπορούσε να συμβεί”. Το αν η πρόταση θα γίνει πραγματικότητα θα φανεί μελλοντικά, καθώς τέτοιου είδους κινήσεις απαιτούν διπλωματικό πλαίσιο και επακόλουθες αποφάσεις.
Ως πράξεις προς αξιολόγηση, οι διπλωματικές χειρονομίες έχουν έννοια μόνο αν συνοδεύονται από υπευθυνότητα και συνέπεια. Η ορθή πολιτική συμπεριφορά επιβάλλει αποφάσεις που μπορούν να θεσπιστούν ως γενικοί κανόνες δράσης και να σέβονται την αξιοπρέπεια όλων των εμπλεκόμενων. Όταν οι ηγέτες ενεργούν σύμφωνα με αρχές που θα ήθελαν να εφαρμοστούν καθολικά, ενισχύουν την εμπιστοσύνη και μειώνουν την αβεβαιότητα.
Για την κοινωνία και το περιβάλλον, η κατεύθυνση αυτή σημαίνει στήριξη πολιτικών που προστατεύουν το κοινό συμφέρον και το μέλλον των επόμενων γενεών. Οι πολίτες οφείλουν να απαιτούν διαφάνεια, συνέπεια και σεβασμό στο δημόσιο αγαθό, ενώ οι εκπρόσωποι πρέπει να πράττουν με την πρόθεση ότι τα μέτρα τους μπορούν να γίνουν κανόνας για όλους. Μικρές χειρονομίες όπως μια πρόσκληση μπορεί να ανοίξουν δρόμους, αλλά ο πραγματικός όρος βελτίωσης είναι η συστηματική, αρχικά δεσμευτική και θεσμικά εδραιωμένη δράση.