Ο Εμανουέλ Μακρόν θα διορίσει νέο πρωθυπουργό μέσα στις επόμενες ημέρες, καθώς ο Φρανσουά Μπαϊρού έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης στην Εθνοσυνέλευση. Ο Μπαϊρού αναμένεται να υποβάλει επίσημα την παραίτησή του στον πρόεδρο, ενώ ο διάδοχος θα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση και να βρει τρόπο να περάσει τον προϋπολογισμό από ένα βαθιά κατακερματισμένο κοινοβούλιο. Η επιλογή αυτή θα οδηγήσει σε πέντε πρωθυπουργούς της Γαλλίας σε λιγότερο από δύο χρόνια, γεγονός που αποτυπώνει τις εσωτερικές αντιθέσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Τα κόμματα προσπαθούν να οριοθετήσουν τη θέση τους. Οι Σοσιαλιστές έσπευσαν να προτείνουν τις υπηρεσίες τους: «Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα η αριστερά να κυβερνήσει ξανά τη χώρα και να σπάσει με τις πολιτικές που εφαρμόζονται εδώ και οκτώ χρόνια», δήλωσε ο ηγέτης τους Ολιβιέ Φωρ στο τηλεοπτικό δίκτυο TF1, αναφερόμενος στη θητεία Μακρόν. Ο ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων Μπρουνό Ρεταϊγώ ξεκαθάρισε ότι δεν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό Σοσιαλιστή πρωθυπουργό, ενώ ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν επίσης αρνήθηκε να στηρίξει ανάλογη προοπτική.
Η κρίση επιβαρύνει την οικονομία και τις αγορές. Ο δείκτης CAC 40 έχει χάσει 3,3%, σε αντίθεση με τον Stoxx Europe 600 που κατέγραψε άνοδο 5,4% και τον γερμανικό DAX που σημείωσε κέρδη 25%. Το περιθώριο απόδοσης μεταξύ των 10ετών ομολόγων της Γαλλίας και των αντίστοιχων γερμανικών bunds διαμορφώθηκε στις 76 μονάδες βάσης, από 82 στα τέλη Αυγούστου. «Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της τρέχουσας πολιτικής κρίσης, η πιθανότητα ουσιαστικής μεταρρύθμισης στα δημόσια οικονομικά παραμένει χαμηλή», ανέφερε ο Μισέλ Νιζάρ, στέλεχος της Edmond de Rothschild Asset Management.
Ο Μπαϊρού είχε προτείνει μέτρα περικοπών και αυξήσεων φόρων ύψους 44 δισ. ευρώ, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα του 2026 στο 4,6% του ΑΕΠ από το 5,4% που αναμένεται φέτος, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων και την κατάργηση δύο αργιών, πρόταση που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο, το δημόσιο χρέος της Γαλλίας αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ το δευτερόλεπτο, ενώ το κόστος εξυπηρέτησής του θα αγγίξει τα 75 δισ. ευρώ το 2026.
Από δεοντολογική σκοπιά, η πολιτική δράση οφείλει να καθορίζεται από το καθήκον προς το κοινό καλό και την επιμονή στην αλήθεια και τη διαφάνεια, όχι από βραχυπρόθεσμα συμφέροντα. Οι ηγέτες πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με αρχές που μπορούν να γενικευτούν και να σέβονται την αξιοπρέπεια των πολιτών, λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες των οικονομικών αποφάσεων για τις πιο ευάλωτες ομάδες και για το περιβάλλον. Οι πολίτες καλούνται να απαιτήσουν υπευθυνότητα, να συμμετέχουν ενεργά στους θεσμούς και να προωθήσουν βιώσιμες λύσεις που προστατεύουν το μέλλον των επόμενων γενεών. Μόνον με έμφαση στην ηθική ευθύνη, την αλληλεγγύη και τη μακροπρόθεσμη φροντίδα για το περιβάλλον μπορεί να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή και η αξιοπιστία των δημοσίων πολιτικών.