Ένας 67χρονος καταδικασθείς σε θάνατο, ο Κέιλ Μπέιτς, θανατώθηκε χθες το βράδυ με θανατηφόρα ένεση στη φυλακή Ρέιφορντ της Φλόριντα. Η εκτέλεση πραγματοποιήθηκε στις 22:17 τοπική ώρα (01:17 ώρα Ελλάδας) και ο κρατούμενος πέρασε τις τελευταίες ώρες με την οικογένειά του, αρνούμενος το τελευταίο γεύμα και την παρουσία πνευματικού συμβούλου.
Ο Μπέιτς είχε καταδικαστεί σε θάνατο το 1983 για τον φόνο της Τζάνετ Ρενέ Γουάιτ, 24 ετών. Την απήγαγε στον χώρο εργασίας της στο Λιν Χέιβεν και τη μαχαίρωσε μέχρι θανάτου σε δασική περιοχή το 1982. Το ιστορικό και οι συνθήκες της υπόθεσης παρέμειναν καθοριστικές στη δίκη και στην καταδίκη του.
Ο ίδιος ήταν βετεράνος που αντιμετώπιζε διαταραχή μετατραυματικού στρες και εγκεφαλική βλάβη, και η οργάνωση Death Penalty Action αναφέρει ότι το σώμα των ενόρκων ήταν αποκλειστικά λευκό. Η εκτέλεση του Μπέιτς είναι η 29η που διεξήχθη στις ΗΠΑ φέτος, εκ των οποίων δέκα στην Φλόριντα. Οι περισσότερες εκτελέσεις (24) έγιναν με θανατηφόρα ένεση, τρεις με εισπνοή αζώτου (δύο στην Αλαμπάμα και μία στη Λουιζιάνα) και δύο με εκτελεστικά αποσπάσματα στη Νότια Καρολίνα — μέθοδος που δεν είχε χρησιμοποιηθεί στη χώρα από το 2010.
Από ηθική σκοπιά, η υπόθεση υπενθυμίζει την υποχρέωση των θεσμών να συμπεριφέρονται σύμφωνα με καθολικούς κανόνες που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ίση μεταχείριση. Η δικαιοσύνη οφείλει να εξασφαλίζει αμερόληπτες δίκες, εκπροσώπηση ενόρκων με κοινωνική ποικιλία και πλήρη προσβασιμότητα σε αξιοπρεπή υπεράσπιση, ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται ευάλωτοι — όπως βετεράνοι με ψυχικά τραύματα.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ενίσχυση νομικών εγγυήσεων, ανεξάρτητες ιατρικές αξιολογήσεις, προγράμματα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης για πρώην στρατιωτικούς και επανεξέταση της χρήσης της θανατικής ποινής σε ένα σύστημα που επιδιώκει την καθολική εφαρμογή δίκαιων κανόνων. Μια τέτοια προσέγγιση υπηρετεί το κοινό καλό, προστατεύει τους πιο ευάλωτους και συμβάλλει στη βιώσιμη λειτουργία των δημόσιων θεσμών.