Η Μαρία Αριστοτέλους, 34 ετών, έχασε τη ζωή της μετά από μακρά μάχη με τον καρκίνο. Η Κυπριακή πρωταθλήτρια του άλματος επί κοντώ είχε ανακοινώσει το 2023 τη διάγνωση σπάνιας μορφής κακοήθειας, ραβδομυοσάρκωμα στη μύτη με μεταστάσεις στους λεμφαδένες του λαιμού και στα οστά. Η αθλήτρια είχε ζήσει 12 χρόνια στην Ελλάδα, είχε αποφοιτήσει από τη Νομική Αθηνών και από το 2020 εργαζόταν ως δικηγόρος στη Λεμεσό, ενώ παράλληλα διατήρησε τον αθλητικό της ρόλο αν και πιθανώς επικρατούσε η επαγγελματική πορεία.
Στον αθλητικό χώρο καταγράφηκε ως πεντάκις πρωταθλήτρια Κύπρου στο επί κοντώ, βαλκανιονίκης το 2017, 12η στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας και 12η στους Μεσογειακούς. Προπονήθηκε στην Αθήνα δίπλα σε διακεκριμένους συναθλητές και είχε προπονητή τον Βασίλη Μεγαλοοικονόμου. Η ίδια περιέγραψε πως αντιλήφθηκε αρχικά ένα μικρό «κουβαράκι» στον λαιμό και επέμεινε στις εξετάσεις μέχρι να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Στη συνέχεια ακολούθησε θεραπεία με χημειοθεραπείες και νοσηλείες, ενώ είχε μιλήσει δημόσια για την εμπειρία της εντός νοσοκομειακού θαλάμου.
«Καλό ταξίδι στο φως αδερφούλα μου. Σε αγαπώ ως τον ουρανό! Θα είμαστε πάντα ενωμένοι. Σε ευχαριστώ για όλα. Να μας προσέχεις» έγραψε ο αδερφός της, Απόστολος.
«στο φως καρδούλα μου, μαζί με τους αγγέλους» έγραψε ο σύζυγός της, Ανδρέας Χειμωνίδης.
«Έχω διαγνωστεί με καρκίνο. … Και ο επιμένων νικά! Μέσα από διαδοχικά μικρά «θαύματα», όπως τα αποκαλώ, ξετρυπώσαμε το Ραβδομυοσάρκωμα στη μύτη που είχε ήδη κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες του λαιμού και στα οστά. … Ο εχθρός είναι σκληρός, ύπουλος και επιθετικός αλλά μάλλον δεν έχει καταλάβει με τι έχει μπλέξει!»
«Δεν φοβάμαι τον θάνατο, δουλειά μου είναι να ζήσω» είχε δηλώσει σε συνέντευξη τον Οκτώβριο του 2023, περιγράφοντας τη θεραπεία και την ψυχολογική της προσέγγιση.
Από ηθική σκοπιά, η περίπτωση απαιτεί δράση με βάση το καθήκον και το σεβασμό προς τον άνθρωπο: να ενισχύσουμε τη διάγνωση και πρόσβαση στην υγεία, να στηρίξουμε τις οικογένειες και την έρευνα για σπάνιες νόσους. Πρακτικά αυτό σημαίνει προαγωγή της έγκαιρης διάγνωσης, αλληλεγγύη στους ασθενείς, ειλικρινής ενημέρωση και υπεύθυνες πολιτικές υγείας. Η συλλογική συμπεριφορά οφείλει να καθορίζεται από κανόνες που μπορούν να γενικευθούν προς όφελος όλων και από την αναγνώριση κάθε ανθρώπου ως αυτοτελούς σκοπού, πράξεις που βελτιώνουν την κοινωνία και προστατεύουν το περιβάλλον για τις μελλοντικές γενιές.