ΑρχικήΕλλάδαΠατριάρχης Βαρθολομαίος στο Καπιτώλιο: Μήνυμα ενότητας και φροντίδας της δημιουργίας

Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Καπιτώλιο: Μήνυμα ενότητας και φροντίδας της δημιουργίας

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε από το Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών, ύστερα από ειδικό διακομματικό γεύμα προς τιμήν του, φιλοξενούμενος από τον Πρόεδρο της Βουλής Michael Johnson την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025. Η παρουσία του εντός του κτιρίου, που αποκαλείται «Οίκος του Λαού», είχε έντονο συμβολισμό· υπενθύμισε την προηγούμενη τιμή που του απονεμήθηκε το 1997 με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Στην ομιλία του ανέδειξε την πνευματική διάσταση της άσκησης της πολιτικής εξουσίας, υπογραμμίζοντας ότι η εξουσία πρέπει να ασκείται με αρετή και να ευθυγραμμίζεται με το θεϊκό σχέδιο —την «οικονομία» όπως το χαρακτήρισε— και επισήμανε την ευθύνη του ανθρώπου να διαχειρίζεται ορθά την κτήση, πληγωμένη από την κακή χρήση της ελευθερίας και τις συνέπειες της αμαρτίας.

Τόνισε τον ρόλο του Χριστού ως Οικονόμου που αποκατέστησε την πληγωμένη δημιουργία και ότι η οδός της ίασης περνά μέσα από θυσιαστική αγάπη, δικαιοσύνη, ειρήνη και αρμονία. Εξήρε την αμερικανική εμπειρία ενότητας και ποικιλομορφίας —από τους Ιθαγενείς έως τους Ευρωπαίους εποίκους και τους απογόνους των σκλάβων— και επεσήμανε τη μοναδικότητα της συγκέντρωσης πλουραλισμού στο κέντρο εξουσίας. Παρατήρησε την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας ως καλωσόρισμα προς όσους προσέρχονται με ειλικρίνεια καρδιάς και ζήτησε ευλογία για τον Πρόεδρο της Βουλής και όσους υπηρετούν τον αμερικανικό λαό, με την ευχή να εργάζονται για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αρμονία. Η επίσκεψη εντάσσεται σε ευρύτερο πρόγραμμα επαφών στις ΗΠΑ με πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, με έμφαση στην ανάγκη πνευματικών βάσεων για την ευημερία της πολιτείας και τη συλλογική διαχείριση της δημιουργίας.

Αναλύοντας το μήνυμα υπό το πρίσμα της ηθικής φιλοσοφίας, η έμφαση πρέπει να δοθεί στο καθήκον και στη δράση με μέτρο που να μπορεί να γίνει γενικός κανόνας: οι πολιτικοί που λαμβάνουν αποφάσεις οφείλουν να ενεργούν από σεβασμό προς το ηθικό νόμο και όχι από προσωρινό συμφέρον. Η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να θεωρηθεί καθολικό καθήκον προς τις μελλοντικές γενιές· η διαχείριση του κοινού μας «οίκου» απαιτεί θεσμούς και πολιτικές που προάγουν δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και σεβασμό προς κάθε άνθρωπο ως σκοπό και όχι ως μέσο. Πρακτικά αυτό σημαίνει νομοθεσία για την προστασία της φύσης, εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες δημοκρατικής συμμετοχής και δι-κομματική συνεργασία για κοινά αγαθά, με στόχο τη σταθερή προώθηση της ειρήνης και της αρμονίας στην κοινωνία.