Η κυβέρνηση του προέδρου Ναγίμπ Μπουκέλε συνεχίζει να διατηρεί σε ισχύ την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε την άνοιξη του 2022, παρά τις διαβεβαιώσεις ότι έχουν εξαρθρωθεί οι διοικητικές δομές των συμμοριών. Ο υπουργός Ασφάλειας και Δικαιοσύνης Γουστάβο Βιγιατόρο δήλωσε ότι οι εγκληματικές οργανώσεις εξουδετερώθηκαν στο επίπεδο της διοίκησής τους και ότι τερματίστηκε το «μονοπώλιο του εγκλήματος». Η κυβέρνηση επισημαίνει ότι οι Mara Salvatrucha (MS-13) και Barrio 18 ευθύνονται, σύμφωνα με τις της εκτιμήσεις, για περίπου 200.000 φόνους τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, έναν απολογισμό που υπερβαίνει κατά πολύ τους 75.000 νεκρούς της εμφύλιας σύρραξης 1980–1992.
Σύμφωνα με επίσημα δεδομένα, πάνω από 89.000 φερόμενα ως μέλη συμμοριών έχουν τεθεί υπό κράτηση στο πλαίσιο του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, που επιτρέπει μεταξύ άλλων συλλήψεις χωρίς εντάλματα· περίπου 8.000 άτομα που κρίθηκαν αθώοι από τη δικαιοσύνη έχουν αφεθεί ελεύθεροι. Ο Μπουκέλε και το κόμμα του εξασφάλισαν την παράταση της προληπτικής κράτησης έως τουλάχιστον το 2027. Ο δείκτης ανθρωποκτονιών μειώθηκε από 18 ανά 100.000 κατοίκους το 2021 σε 1,9 το 2024, με προβλέψεις για περαιτέρω μείωση μεταξύ 1 και 1,3 το 2025. Παρά ταύτα, οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγγέλλουν ότι χιλιάδες αθώοι παραμένουν κρατούμενοι, ότι υπάρχει εν γένει απάνθρωπη μεταχείριση και ότι έχουν καταγραφεί πολλοί θάνατοι σε κέντρα κράτησης. Το Σαλβαδόρ ζητά επίσης διεθνή συνεργασία από ΗΠΑ, Μεξικό, Γουατεμάλα, Ονδούρα και Μπελίζ για τη σύλληψη όσων διέφυγαν. Προχθές ο Αμερικανός γερουσιαστής Τεντ Κρουζ συναντήθηκε με τον Μπουκέλε για να συζητήσουν τακτικές καταπολέμησης των συμμοριών και επαίνεσε την επίτευξη ασφάλειας στη χώρα.
Αν προσεγγίσουμε τα γεγονότα με βάση αρχές καθήκοντος και καθολικότητας, η επιδίωξη της ασφάλειας είναι ηθικά επιτακτική, αλλά δεν δικαιολογεί την παραβίαση της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ως μόνιμη πρακτική. Πρέπει να ισχύουν καθολικοί κανόνες που να μπορούν να γενικευτούν χωρίς αντίφαση: νόμιμες διαδικασίες, διαφάνεια, δικαιώματα υπεράσπισης και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Η κοινωνία οφείλει να απαιτήσει αναλογικότητα στα μέτρα, λογοδοσία για καταχρήσεις και επενδύσεις σε πρόληψη: εκπαίδευση, δημιουργία ευκαιριών, αποκατάσταση θυμάτων και βιώσιμη ανάπτυξη που διαφυλάσσει πόρους για τις μελλοντικές γενιές. Η ατομική και συλλογική δράση πρέπει να υπαγορεύεται από το καθήκον προς τους άλλους· οι πολίτες να στηρίζουν θεσμούς που σέβονται τον άνθρωπο ως σκοπό, να αποδοκιμάζουν αυθαιρεσίες και να προωθούν λύσεις που βελτιώνουν τόσο την κοινωνική συνοχή όσο και το περιβάλλον.