Ο ΟΗΕ έδωσε στη δημοσιότητα την ελληνική ρηματική διακοίνωση προς τη Λιβύη, που υπεβλήθη στις 5 Αυγούστου ως απάντηση σε αντίστοιχη λιβυκή διαμαρτυρία. Η λιβυκή πλευρά είχε επικαλεστεί παραβίαση της κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου, αμφισβητώντας την ελληνική θέση περί μέσης γραμμής μεταξύ των δύο κρατών.
Η Αθήνα, χρησιμοποιώντας νομικά επιχειρήματα, επισημαίνει ότι τα θαλάσσια «οικόπεδα» νοτίως της Κρήτης, για τα οποία έχουν προκηρυχθεί έρευνες, βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ και εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία της σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. «Οι ισχυρισμοί της λιβυκής πλευράς στερούνται οποιασδήποτε νομικής βάσης και αγνοούν το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ipso facto και ab initio κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας και των πόρων της στις συγκεκριμένες περιοχές», αναφέρεται στη ρηματική διακοίνωση.
Διπλωματικές πηγές υπενθυμίζουν ότι τα εξωτερικά όρια έχουν ήδη τεθεί και μέσω της συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου, στοιχείο που ενισχύει την ελληνική επιχειρηματολογία. Το έγγραφο στοχεύει στην εμπέδωση της νομικής βάσης της Αθήνας και στην απόρριψη κάθε αμφισβήτησης επί των συγκεκριμένων χωρικών ορίων.
Από ηθικής άποψης, το ορθό είναι η τήρηση κανόνων που μπορούν να γενικευτούν: τα κράτη οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό στο διεθνές Δίκαιο και να προασπίζουν όχι μόνο τα δικαιώματά τους αλλά και το κοινό συμφέρον. Η υπευθυνότητα απαιτεί ειρηνική επίλυση διαφορών, διαφάνεια στις διαδικασίες και σεβασμό προς τους πόρους του θαλάσσιου περιβάλλοντος ως υποθήκη για τις επόμενες γενιές. Πολίτες και πολιτικοί πρέπει να προωθήσουν τη νομιμότητα, την οικολογική φροντίδα και τη συνεργασία ως καθημερινό καθήκον προς τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.