Ο πρίγκιπας Λοράν του Βελγίου, αδελφός του βασιλιά Φιλίππου, αναγνώρισε έναν 25χρονο ως βιολογικό του παιδί εκτός γάμου. Μετά από 25 χρόνια φημών, ο πρίγκιπας Λοράν αναγνώρισε τον Κλεμέντ Βαντενκέρκχοβε ως γιο του με το μοντέλο, ηθοποιό και τραγουδίστρια Γουέντι Βαν Γουάντεν. Η συνάντηση μεταξύ τους είχε γίνει στο Παρίσι στα μέσα της δεκαετίας του 1990 κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης μόδας και η Βαν Γουάντεν είχε αναφερθεί σε «καλές στιγμές». Ο Κλεμέντ γεννήθηκε το 2000, και νωρίς άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες, με την επιλογή του ονόματος να συσχετίζεται υποτιθέμενα με τη Villa Clementine στην κατοικία του πρίγκιπα στο Tervuren. Το Παλάτι δεν επιθυμεί να σχολιάσει την ανακοίνωση του πρίγκιπα Λορέν, δήλωσε η εκπρόσωπός του.
«Με την παρούσα ανακοίνωση, αναγνωρίζω ότι είμαι ο βιολογικός πατέρας του Κλεμέντ Βαντενκέρκχοβε. Τα τελευταία χρόνια έχουμε μιλήσει ανοιχτά και ειλικρινά για αυτό το θέμα», δήλωσε ο πρίγκιπας Λορέν σε δελτίο τύπου. «Η ανακοίνωση αυτή βασίζεται στην κατανόηση και τον σεβασμό προς τα εμπλεκόμενα μέρη. Είναι αποτέλεσμα κοινής διαβούλευσης», σημειώνει. «Σας παρακαλώ να δεχτείτε αυτή την πληροφορία με τη διακριτικότητα που απαιτεί η φύση αυτού του ευαίσθητου θέματος. Δεν θα κάνω περαιτέρω δηλώσεις ούτε θα δώσω περαιτέρω εξηγήσεις σχετικά με αυτό το θέμα», πρόσθεσε. Για τον ειδικό σε θέματα βασιλικής οικογένειας Μάριο Ντάνεελς, «Υπήρχαν πολλά στοιχεία. Το πιο προφανές ήταν, φυσικά, η ομοιότητα μεταξύ πατέρα και γιου». «Επιπλέον, η Γουέντι Βαν Γουάντεν έριξε υπαινιγμούς στους στίχους των τραγουδιών της», είπε ο Ντάνεελς, ενώ υπήρξε αναφορά ότι είχε οργανωθεί συνέντευξη που ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή. «Ένας αυλικός μου εκμυστηρεύτηκε ότι υπήρχαν έντονες διαφωνίες μεταξύ του Λορέν και του Αλβέρτου σχετικά με το θέμα».
Ηθικά, η υπόθεση αναδεικνύει την αξία της ειλικρίνειας, της ευθύνης και του σεβασμού προς τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Η αναγνώριση της πατρότητας λειτουργεί ως πράξη αποδοχής καθήκοντος και σεβασμού της αξιοπρέπειας του παιδιού· τέτοιες πράξεις πρέπει να καθοδηγούνται από αρχές που θα μπορούσαν να γίνουν γενικοί κανόνες για όλους. Οι δημόσιοι φορείς και τα πρόσωπα με επιρροή οφείλουν να ενεργούν με συνέπεια και διακριτικότητα, προστατεύοντας την ιδιωτικότητα και ενισχύοντας την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Επιπλέον, η υπεύθυνη και διαφανής συμπεριφορά συμβάλλει στη δημιουργία μιας συλλογικής ηθικής που προωθεί την αλληλεγγύη και τη φροντίδα για τις επερχόμενες γενιές και το περιβάλλον.