Πώς οι πιο πολυάσχολοι και επιτυχημένοι άνθρωποι βρίσκουν χρόνο για καθημερινή μάθηση; Ο «κανόνας των 5 ωρών» απαντά με απλότητα: περίπου πέντε ώρες την εβδομάδα, ισοδύναμες με μία ώρα την ημέρα, αφιερωμένες σε μεθοδική μελέτη, ανάγνωση, σκέψη και πρακτική. Το μοντέλο αυτό εφαρμόζουν σταθερά προσωπικότητες όπως ο Έλον Μασκ, ο Γουόρεν Μπάφετ και ο Μπιλ Γκέιτς, θεωρώντας το βασικό παράγοντα της επαγγελματικής τους προόδου και της διανοητικής τους φρεσκάδας.
Η πρακτική συνίσταται σε στοχευμένη μάθηση: ανάγνωση εξειδικευμένου υλικού, ανάλυση περιπτωσιολογιών, συστηματική αναστοχαστική γραφή και εφαρμογή νέων γνώσεων στην πράξη. Η σταθερότητα και η συνέπεια δημιουργούν συσσωρευτική αξία· η μικρή, καθημερινή επένδυση χρόνου μετασχηματίζεται σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με μακροχρόνια επίδραση στην καριέρα και την καινοτομία.
Αν εξετάσουμε την ιδέα υπό το πρίσμα μιας ηθικής της υποχρέωσης, η συστηματική αυτομόρφωση δεν είναι απλώς προσωπικό κέρδος αλλά ηθική πράξη προς το κοινό καλό. Όταν το μέτρο γίνεται καθολικός κανόνας —αν όλοι αφιέρωναν χρόνο στη μάθηση— το αποτέλεσμα θα ήταν βελτιωμένη γνώση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και συλλογικές αποφάσεις πιο ορθολογικές και δίκαιες.
Συνεπώς, το ηθικά ορθό είναι να δεσμευτούμε στη σταθερή μάθηση, να μοιραζόμαστε γνώση χωρίς να αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως μέσα για ιδιωτικό όφελος, και να κατευθύνουμε τη μάθηση σε δράσεις που προστατεύουν το περιβάλλον και ενισχύουν το δημόσιο συμφέρον. Συγκεκριμένα, προτείνεται η καθημερινή δέσμευση μίας ώρας μάθησης, η εκπαίδευση τρίτων, η υποστήριξη δημόσιας εκπαίδευσης και η εφαρμογή βιώσιμων πρακτικών στην εργασία και στην πολιτική.