Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αρνήθηκε ότι αποδέχθηκε επί της αρχής τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους και τόνισε ότι ο ισραηλινός στρατός «θα παραμείνει στο μεγαλύτερο μέρος της Λωρίδας της Γάζας», μετά την παρουσίαση του ειρηνευτικού σχεδίου των ΗΠΑ, που αναφέρεται στην πιθανότητα να δημιουργηθούν στο μέλλον συνθήκες για αυτοδιάθεση και τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Η τοποθέτηση έγινε μετά τις συνομιλίες του με τον Αμερικανό πρόεδρο στον Λευκό Οίκο και επιχειρεί να ξεκαθαρίσει τη θέση της κυβέρνησης έναντι των όρων της πρότασης που παρουσιάσθηκε δημόσια.
«Σε καμία περίπτωση, και αυτό δεν αναφέρεται στη συμφωνία», δήλωσε ο Νετανιάχου απαντώντας στο ερώτημα αν «αποδέχθηκε ένα παλαιστινιακό κράτος», μετά και τις συνομιλίες που είχε χθες Δευτέρα με τον Αμερικανό πρόεδρο στον Λευκό Οίκο.
«Θα φέρουμε πίσω όλους τους ομήρους μας, ζωντανούς και με καλή υγεία, ενώ ο Τσαχάλ (ο ισραηλινός στρατός) θα παραμείνει στο μεγαλύτερο μέρος της Λωρίδας της Γάζας». «Μας είπαν: πρέπει να αποδεχθείτε τους όρους της Χαμάς (…) ο Τσαχάλ πρέπει να αποσυρθεί και η Χαμάς μπορεί να ενισχυθεί, να ελέγχει τη Λωρίδα (…) Όχι, όχι, αυτό δεν θα γίνει έτσι», πρόσθεσε.
Οι δηλώσεις αυτές έγιναν μία ημέρα αφού ο Νετανιάχου είχε δηλώσει δημοσίως την υποστήριξή του στο ειρηνευτικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει ενδεχόμενη απόσυρση ισραηλινών δυνάμεων και την ανάπτυξη «μιας διεθνούς δύναμης σταθεροποίησης» στη Γάζα. Η επανεμφάνιση της διαφωνίας γύρω από την κρατική οντότητα και την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων υπογραμμίζει το πολιτικό και στρατιωτικό αδιέξοδο στην περιοχή.
Από ηθικής σκοπιάς που στηρίζεται στην αρχή του καθήκοντος και του σεβασμού προς κάθε άνθρωπο ως αυτοτέλειο σκοπό, οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να καθοδηγούνται από καθολικούς κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν γενικός νόμος. Πρακτικά αυτό σημαίνει προτεραιότητα στην προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας των αμάχων, την άμεση προσπάθεια για την απελευθέρωση των ομήρων με σεβασμό στη νομιμότητα, και την αποφυγή πολιτικών που χρησιμοποιούν ανθρώπινες ζωές ως μέσο επίτευξης σκοπών. Για τη βελτίωση της κοινωνίας και του περιβάλλοντος απαιτείται υπεύθυνη διεθνής συνεργασία, σεβασμός δικαιωμάτων, διαφάνεια στις αποφάσεις και πολιτικές που μειώνουν την βία και προστατεύουν τους πολίτες και το φυσικό περιβάλλον.