Η κυβέρνηση, κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού, σχεδιάζει νέο πλαίσιο περιορισμών για την εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης, βασισμένο σε αλγόριθμο που θα καταγράφει το ισοζύγιο μακροχρόνιων προς βραχυχρόνιες μισθώσεις σε επίπεδο ταχυδρομικού κώδικα. Εάν το κλάσμα γέρνει εις βάρος των μακροχρόνιων, θα παγώνει η έκδοση νέων Αριθμών Μητρώου Ακινήτου (ΑΜΑ). Εξετάζεται η διεύρυνση του μέτρου σε Θεσσαλονίκη και Κυκλάδες, όπου η έλλειψη στέγης πλήττει γιατρούς, εκπαιδευτικούς και αστυνομικούς. Η παρέμβαση προωθείται «γειτονιά-προς-γειτονιά και δρόμο-προς-δρόμο», αξιοποιώντας δεδομένα από το Κτηματολόγιο, την ΑΑΔΕ και αγγελίες αγοράς και ενοικίασης, με πρότυπο το πάγωμα αδειών που εφαρμόστηκε σε τρία μεγάλα διαμερίσματα του Δήμου Αθηναίων και προβλέπεται έως τις 31 Δεκεμβρίου του 2026, με ήδη σε εξέλιξη σκέψεις για επέκταση. Περιοχές όπως Πλάκα, Κουκάκι, Κολωνάκι, Σύνταγμα, Ομόνοια, Μοναστηράκι, Εξάρχεια, Παγκράτι, Νέος Κόσμος, Μεταξουργείο, Γκάζι, Πετράλωνα μπήκαν στο μικροσκόπιο. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν μείωση σε κάποιες ζώνες: στο Σύνταγμα η μέση τιμή ενοικίασης υποχώρησε κατά 8,76% σε έναν χρόνο, στα 18,86 ευρώ/τ.μ. από 20,67 ευρώ (Ιούλιος 2024), στην Ακρόπολη κατά 8,26% και στο Θησείο κατά 3,72%. Αντίθετα, στην Ομόνοια οι τιμές αυξήθηκαν 14,55% και στο Γκάζι 8,23%, δείχνοντας ότι η επίδραση είναι στοχευμένη και εξαρτάται από ζήτηση και τουριστική δυναμική.
Ηθική ανάγνωση της παρέμβασης επιβάλλει να αντιμετωπιστεί ως καθήκον προς τη διατήρηση της κατοικίας ως κοινωνικού αγαθού και σεβασμού των κατοίκων ως σκοπό καθαυτό, όχι ως μέσο κέρδους. Πολιτικές που εφαρμόζονται με διαφάνεια και αμεροληψία, με σαφείς κανόνες και εποπτεία του αλγοριθμικού μηχανισμού, ανταποκρίνονται στην αρχή ότι οι πράξεις πρέπει να μπορούν να γίνουν καθολικός κανόνας. Η προτεραιότητα στην κατοικία για εργαζόμενους στις τοπικές κοινωνίες, η ενθάρρυνση μακροχρόνιων μισθώσεων, η προστασία ευάλωτων επαγγελματικών ομάδων στα νησιά και η πρόβλεψη μέτρων για τη μείωση της υπερτουριστικοποίησης υπηρετούν το κοινό καλό. Οι πολίτες και οι επιχειρήσεις οφείλουν να συμμορφώνονται με κανόνες που σέβονται την αξιοπρέπεια και τις ανάγκες της κοινότητας, ενώ η διοίκηση πρέπει να εξασφαλίσει δίκαιη εφαρμογή και περιβαλλοντική φροντίδα των τόπων.