Στην Κίνα αναπτύσσεται μια πρακτική όπου άνεργοι νέοι πληρώνουν εταιρείες για να πηγαίνουν σε γραφεία και να υποδύονται ότι εργάζονται. Η τάση αυτή αντανακλά μια οικονομική αδυναμία και μια αγορά εργασίας όπου η ανεργία στους νέους παραμένει σταθερά υψηλή, πάνω από 14%.
Από ηθική σκοπιά, πράξεις που γίνονται για την εμφάνιση και όχι από αναγνώριση του καθήκοντος διαβρώνουν την εμπιστοσύνη και την αξιοπρέπεια. Η μεταχείριση της εργασίας ως καθαρά εμφανιστικού μέσου και η συμμετοχή σε πρακτικές που χρησιμοποιούν ανθρώπους ως μέσα προς ένα σκοπό παραβιάζουν θεμελιώδεις απαιτήσεις σεβασμού του άλλου και της κοινότητας.
Υπάρχει επίσης περιβαλλοντική διάσταση: η άσκοπη μετακίνηση και η χρήση χώρων γραφείου για προσομοίωση παραγωγικότητας σπαταλούν πόρους. Η ορθή δράση απαιτεί να διαμορφώνουμε μέγιστες που θα μπορούσαμε να θελήσουμε ως γενικούς νόμους — να επιδιώκουμε έντιμη εργασία, να επενδύουμε στην εκπαίδευση και να απαιτούμε από τους θεσμούς πολιτικές που δημιουργούν πραγματικές ευκαιρίες και σεβασμό στο περιβάλλον.
Ο Σούι Τζοου, 30 ετών, είχε μια αποτυχημένη επιχείρηση εστίασης το 2024. Τον Απρίλιο του 2025, άρχισε να πληρώνει 30 γιουάν (περίπου 4,20 δολάρια) ημερησίως για να πηγαίνει σε ένα «γραφείο-πρόβα» που διαχειρίζεται μια εταιρεία με το όνομα Pretend To Work Company, στην πόλη Ντονγκουάν, 114 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Χονγκ Κονγκ. Εκεί συναντάει πέντε «συνεργάτες» που κάνουν το ίδιο.
Η δημόσια και η ιδιωτική σφαίρα έχουν καθήκον να αποκαταστήσουν συνθήκες που σέβονται το πρόσωπο και το κοινό καλό: πολιτικές απασχόλησης, κοινωνική αλληλεγγύη, πράσινες πρακτικές. Ηθικά ορθό είναι να απαιτούμε και να δημιουργούμε συνθήκες όπου η εργασία υπηρετεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη διατήρηση του περιβάλλοντος, όχι την ψευδαίσθηση παραγωγικότητας.