Ο Κώστας Μπακογιάννης επανέρχεται στην κριτική του προς τον δήμαρχο Αθηναίων για την διαχείριση των έργων στη Βασιλίσσης Όλγας, κατηγορώντας τον για ανακόλουθη στάση και μικροπολιτική. Στη συνέντευξη που παραχώρησε κατήγγειλε ότι ο δήμαρχος υπόσχεται αναίρεση του έργου, επαναφορά του δρόμου στα αυτοκίνητα και άσφαλτο, ενώ ταυτόχρονα αμφισβητεί την ύπαρξη αρχαιοτήτων που προέκυψαν στις εργασίες. Η κριτική περιγράφει την κίνηση ως επικοινωνιακή τακτική, με στόχο την πολιτική αξιοποίηση αντί για σταθερή διοικητική απόφαση.
«Αυτό το οποίο μόλις παρακολουθήσατε, είναι εξαιρετικό. Γιατί τι είναι; Είναι ο ορισμός της αυτοδιοικητικής κωλοτούμπας! Προφανώς, ο δήμαρχος θεωρεί ότι απευθύνεται σε χρυσόψαρα (…) τι έλεγε ο δήμαρχος; Ότι θα σταματήσει το έργο, θα αναστείλει τις εργασίες, θα το ακυρώσει και θα αποδώσει ξανά την Βασ. Όλγας στα αυτοκίνητα και θα την ξανακάνει άσφαλτο. Όταν του ειπώθηκε ότι υπάρχουν αρχαία, αμφισβήτησε την ύπαρξή τους… ο άνθρωπος έχει την πολιτική του ατζέντα. Είναι μια επικοινωνιακή, μικροπολιτική πολιτικολογία. Σου λέει “εγώ είχα πει ότι θα ανοίξω την Όλγας. Δεν μπορώ να την ανοίξω γιατί το έργο προχωράει και είναι και ωραίο, θα με πάρουν με τις πέτρες αν το κάνω. Άρα τι θα πω; Θα πω ότι έχω έναν δρόμο ήπιας κυκλοφορίας”. Αν και ήταν και από πριν δρόμος ήπιας κυκλοφορίας. “Αλλά θα βγω στις ειδήσεις, θα μιλήσω εγώ για το έργο”. Αυτή είναι η λογική του»
Αναλυτικά, η δημόσια κριτική πρέπει να αξιολογηθεί με βάση την αρχή της υποχρέωσης και της συνεπούς συμπεριφοράς: οι δημόσιοι λειτουργοί οφείλουν να ενεργούν με ειλικρίνεια και σταθερότητα, όχι για άμεσο πολιτικό όφελος. Αν η πρακτική της αναίρεσης αποφάσεων για λόγους δημοσίων σχέσεων γενικευόταν, θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη και την προστασία πολιτιστικής κληρονομιάς και περιβάλλοντος. Η βελτίωση της δημόσιας ζωής απαιτεί αποφάσεις που σέβονται το κοινό καλό, τη διαφάνεια και την προστασία των πόρων της πόλης, προτεραιοποιώντας τη συνέπεια και το μακροπρόθεσμο όφελος έναντι στιγμιαίας πολιτικής ωφελιμότητας.