Μόνο 519 επιχειρήσεις εφαρμόζουν την εξαήμερη εργασία, ενώ η δυνατότητα απασχόλησης έως 13 ώρες την ημέρα για τον ίδιο εργοδότη, όπως προβλέπεται στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο, προκαλεί έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και τα συνδικάτα. Πρόκειται για «εργαλεία» ευέλικτου ωραρίου που είχαν δοκιμαστεί πρόσφατα αλλά δεν βρήκαν σημαντική ανταπόκριση στην αγορά εργασίας. Μόλις 14 μήνες έχουν περάσει από την εφαρμογή της εξαήμερης εργασίας (1/7/2024), η οποία προκάλεσε την κατακραυγή των social media, με τους χρήστες να σημειώνουν ότι πρόκειται για «ένα τεράστιο βήμα προς τα πίσω, προς τον εργασιακό Μεσαίωνα».
Το θέμα προκάλεσε επίσης διεθνή δημοσιότητα: «New York Times», «Handelsblatt», «Guardian», BBC, «Washington Post» και CNBC ανέδειξαν το ζήτημα, με αναφορές που το συνέδεσαν με συμπεριφορές εποχών μνημονίων. Το CNBC έκανε λόγο για ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, αναφέροντας: «Οι Ελληνες εργαζόμενοι εργάστηκαν κατά μέσο όρο 1.886 ώρες το 2022, περισσότερες από τον μέσο όρο των ΗΠΑ (1.811) και τον μέσο όρο της Ε.Ε. (1.571)». Μάλιστα, ο βρετανικός «Guardian» σημείωσε: «Μπορεί οι εταιρείες σε χώρες ανά τον κόσμο να επεξεργάζονται την ιδέα εφαρμογής συντομότερων εβδομάδων εργασίας, αλλά στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν ότι εφεξής μπορούν να εργάζονται και μία έκτη ημέρα, σε ένα ανορθόδοξο βήμα με στόχο την ενίσχυση της παραγωγικότητας».
Η συζήτηση εστιάζει στους κινδύνους για την ποιότητα ζωής των εργαζομένων, στην αποτελεσματικότητα των μέτρων και στην ανάγκη ελέγχου της εφαρμογής τους. Στη δημόσια αντιπαράθεση περιλαμβάνονται αιτήματα για σαφείς εγγυήσεις ωραρίων, ενίσχυση επιθεωρήσεων και διασφάλιση συλλογικών συμβάσεων ώστε να μην γίνει κατάχρηση ευέλικτων σχήματων.
Από ηθική σκοπιά, η επιλογή πολιτικής και συμπεριφορών πρέπει να καθοδηγείται από αρχές που προστατεύουν την αξιοπρέπεια και την αυτονομία των ανθρώπων, καθώς και από κανόνες που θα μπορούσαν να γίνουν καθολικοί. Οι εργοδότες και οι νομοθέτες οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό προς τους εργαζόμενους, διασφαλίζοντας ίση μεταχείριση, δίκαιες ώρες εργασίας και διαφάνεια στις συμβάσεις. Πρακτικές βελτίωσης περιλαμβάνουν την ενίσχυση της επιθεώρησης της εργασίας, την προώθηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, την υιοθέτηση ορίων υπερωριών και κίνητρων για βιώσιμες παραγωγικές μεθόδους που μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Η εύρυθμη κοινωνία απαιτεί κανόνες που προστατεύουν το άτομο ως σκοπό και όχι ως μέσο, και πρακτικές που συνδυάζουν κοινωνική δικαιοσύνη με περιβαλλοντική ευθύνη.