Τα αποκαλυπτήρια των ανδριάντων των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού έγιναν στο Παραλίμνι και φιλοτεχνήθηκαν από τον γλύπτη Φίλιππο Γιαπάνη. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν από την Πρόεδρο της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, η οποία υπογράμμισε ότι οι υπαίτιοι των δολοφονιών το 1996 παραμένουν ατιμώρητοι, ενώ οι εντάλματα σύλληψης και η απόφαση του ΕΔΑΔ το 2008 παραμένουν ανεφάρμοστα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την παρουσία εκατοντάδων μοτοσικλετιστών της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού, οι οποίοι διέσχισαν όλες τις πόλεις της ελεύθερης Κύπρου και το οδόφραγμα της Δερύνειας πριν καταλήξουν στο μνημείο, και ο Δήμαρχος Παραλιμνίου – Δερύνειας Γιώργος Νικολέττος τόνισε ότι η ανέγερση του μνημείου αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής.
«Οι δολοφόνοι του πατέρα μου και του Σολή κυκλοφορούν ελεύθεροι, χαρίζουν τις περιουσίες μας και εμείς συνεχίζουμε να ζούμε σε μια κανονικότητα που κτίστηκε πάνω στη λήθη και στην αμνησία», είπε με συγκίνηση η Αναστασία, κόρη του Τάσου Ισαάκ, κατά τα αποκαλυπτήρια των ανδριάντων των Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού το βράδυ του Σαββάτου στο Παραλίμνι. Η Αναστασία υπενθύμισε ότι στις 11 Αυγούστου 1996 «οι βάρβαροι με τη βοήθεια του κατοχικού στρατού κτύπησαν μέχρι θανάτου τον πατέρα μου, έναν άοπλο άνθρωπο, με ρόπαλα, πέτρες και ξύλα».
«Ζούμε σε μια κατάσταση που δημιούργησαν οι δολοφόνοι γιατί ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με αίμα» είπε και σημείωσε πως «δεν δεχόμαστε η θυσία του Τάσου και του Σολωμού να πάνε χαμένες, δεν δεχόμαστε να καπηλεύονται τα ονόματα των ηρώων, να οικειοποιούνται το φως τους για να φωτίσουν το δικό τους σκοτάδι». Ζήτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να συλληφθούν οι υπεύθυνοι, «ώστε να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης».
Η δημόσια χειρονομία της μνήμης υπενθυμίζει ότι η ηθική κοινότητα δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στην αμνησία και την ατιμωρησία. Η μνήμη των θυμάτων απαιτεί από τον κάθε πολίτη και τις θεσμικές αρχές μια σταθερή προσήλωση στο καθήκον της δικαιοσύνης, την υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την ενεργή συμπαράσταση προς τα θύματα και τις μελλοντικές γενιές. Η κοινωνική βελτίωση και η προστασία του κοινού αγαθού προκύπτουν όταν οι πράξεις μας γίνονται σύμφωνα με το καθολικό τεστ του σωστού — να σέβονται τον άνθρωπο ως σκοπό καθεαυτό και να προωθούν μια βιώσιμη και δίκαιη τάξη πραγμάτων.