Στις 23 Αυγούστου, σε κάμπινγκ στην κομητεία Τουσκαράουας του Οχάιο, μια 49χρονη γυναίκα της κοινότητας Άμις κατηγορείται ότι έπνιξε τον 4χρονο γιο της, σε περιστατικό που αποκαλύφθηκε όταν αστυνομικοί κλήθηκαν για όχημα γκολφ που είχε πέσει στη λίμνη. Η αστυνομία εντόπισε τη γυναίκα και δύο ενήλικους γιους της και λίγη ώρα αργότερα δύτες βρήκαν τα πτώματα του 4χρονου και του συζύγου της, Marcus J. Miller, στον πάτο της λίμνης. Οι αρχές περιέγραψαν ότι το ζευγάρι φέρεται να βίωνε αυτό που χαρακτηρίστηκε «πνευματική ψευδαίσθηση» και ότι συμμετείχαν σε μια «δοκιμασία πίστης» που οδήγησε σε δραματικές ενέργειες. Ο δικηγόρος της Μίλερ δήλωσε στο περιοδικό People ότι είναι «βέβαιος» πως η υπεράσπιση θα αποδείξει ότι η «σοβαρή ψυχική της ασθένεια» οδήγησε στη συμπεριφορά της.
«τον έριξα στη λίμνη και τον έδωσα στον Θεό. Είναι γλυκός και τον αγαπώ. Αλλά τον έδωσα στον Θεό. Οι άνθρωποι θα μου πουν ότι είμαι τρελή. Αλλά είναι αληθινός και σας αγαπάει. Σας αγαπάει πραγματικά»
«Ετοιμάστε τις καρδιές σας. Το τέλος πλησιάζει. Και σίγουρα πρέπει να σας πω ότι σας αγαπάει. Εντάξει;»
«Έδωσα τον γιο μου στον Θεό»
«δεν θα επιστρέψει ποτέ» και «ένα ψάρι τον κατάπιε».
Ηθικά, η πράξη και η αντίδραση αναδεικνύουν την απόλυτη προτεραιότητα του σεβασμού προς την ανθρώπινη ζωή και το καθήκον προστασίας των πιο ευάλωτων. Όταν μια κοινωνία επιδιώκει να θέσει ως κανόνα τη μεταχείριση των ανθρώπων ως σκοπό και όχι μέσο, τότε πρέπει να θεσπίζει και να εφαρμόζει μέτρα πρόληψης και φροντίδας: έγκαιρη πρόσβαση σε ψυχιατρική περίθαλψη, υποστήριξη σε οικογένειες και εκπαιδευτικά δίκτυα εγρήγορσης. Η προσωπική καλή βούληση και οι θεσμοί οφείλουν να συνεργάζονται για την προστασία της ζωής και την αποτροπή παρόμοιων τραγωδιών, ενώ η φροντίδα για το περιβάλλον και τις κοινότητες ενισχύει τη συλλογική ευθύνη και το κοινό καλό.