Η πρώην πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Νεπάλ και έως σήμερα η μοναδική γυναίκα σε αυτό το αξίωμα, η 73χρονη Σουσίλα Κάρκι, ανακοίνωσε ότι «αποδέχτηκε το αίτημα των διαδηλωτώντης GenZ» να αναλάβει επικεφαλής της μεταβατικής κυβέρνησης. Η Κάρκι, που χαίρει σεβασμού στη χώρα, είχε υπογραμμίσει ότι όλες οι πλευρές θα πρέπει «να ενωθούν για να βρεθεί μια διέξοδος στην κρίση». Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού, στρατηγός Ασόκ Ρατζ Σιγκντέλ, πραγματοποίησε συναντήσεις με διάφορες προσωπικότητες και εκπροσώπους των διαδηλωτών, με τον εκπρόσωπό του Ρατζαράμ Μπάσνετ να δηλώνει: «Ο αρχηγός του στρατού ξεκίνησε συνομιλίες με διάφορες πλευρές και συνάντησε εκπροσώπους της GenZ». Ο στρατηγός κάλεσε «όλες τις ομάδες που εμπλέκονται στις διαδηλώσεις να ηρεμήσουν και να ξεκινήσουν διάλογο», ενώ ο πρόεδρος Ραμτσάντρα Παουντέλ ζήτησε «από όλον τον κόσμο να συνεργαστεί» ώστε να βρεθεί «μια ειρηνική λύση σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση της χώρας». Ο στρατός επιτηρεί αυστηρά την απαγόρευση κυκλοφορίας «μέχρι νεωτέρας», με ένοπλους στρατιώτες, άρματα και τεθωρακισμένα στους δρόμους, ανάμεσα σε πυρπολημένα αυτοκίνητα και λεηλατημένα μαγαζιά.
Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι περισσότεροι από 13.500 κρατούμενοι δραπέτευσαν από σωφρονιστικά ιδρύματα κατά τη διάρκεια των ταραχών και ο εκπρόσωπος Μπινόντ Γκίμιρ ανέφερε ότι τρεις αστυνομικοί σκοτώθηκαν. Οι κινητοποιήσεις χαρακτηρίζονται κυρίως από νέους που εκφράζουν απογοήτευση για την αποτυχία της κυβέρνησης να καταπολεμήσει τη διαφθορά και να δημιουργήσει επαρκείς οικονομικές ευκαιρίες. Εδώ και χρόνια η έλλειψη θέσεων εργασίας υποχρεώνει εκατομμύρια Νεπαλέζους να αναζητούν εργασία σε χώρες όπως η Μαλαισία, η Μέση Ανατολή και η Νότια Κορέα. Σφηνωμένο μεταξύ Ινδίας και Κίνας, το Νεπάλ βιώνει πολιτική και οικονομική αστάθεια από το 2008, όταν οι διαδηλώσεις οδήγησαν στην κατάργηση της μοναρχίας. Το υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας της Ινδίας συνεδρίασε για την κατάσταση και ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι δήλωσε: «Η σταθερότητα, η ειρήνη και η ευημερία του Νεπάλ είναι υψίστης σημασίας». «Καλώ με ταπεινότητα όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου στο Νεπάλ να διατηρήσουν την ειρήνη και την τάξη».
Από ηθική σκοπιά, η παρούσα κρίση απαιτεί προσήλωση στο καθήκον, την αμεροληψία και τον σεβασμό προς κάθε άνθρωπο ως σκοπό και όχι ως μέσο. Οι πολίτες και οι φορείς εξουσίας οφείλουν να θεσπίσουν κανόνες που θα μπορούσαν να γενικευθούν χωρίς αντίφαση, να αποφεύγουν τη βία και την καταστροφή ιδιωτικής περιουσίας και να επιδιώξουν διαφάνεια και λογοδοσία μέσω νόμιμων διαδικασιών. Πρακτικά βήματα περιλαμβάνουν τον ειρηνικό διάλογο, την ενίσχυση ανεξάρτητων θεσμών, τη δίωξη της διαφθοράς με νόμιμα μέσα, επενδύσεις στην εκπαίδευση και δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας, καθώς και μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος ως υποχρέωση προς τις μελλοντικές γενιές. Μόνο μέσω σταθερών κανόνων, αμοιβαίου σεβασμού και διαρκούς προσήμου στην ευθύνη μπορεί να βελτιωθεί η κοινωνία και να διαφυλαχθεί το κοινό καλό.