Ο αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ δηλώνει ότι η απόφαση για το αν θα είναι υποψήφιος Μητροπολίτης είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Συνόδου και όχι υπόθεση πολιτικών παραγόντων. Ο ιερωμένος, εφημέριος στις Στέρνες, αρνείται ότι ζήτησε βοήθεια για την εκλογή στη θέση του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου και υποστηρίζει ότι όταν του προσφέρθηκε βοήθεια απάντησε να πράξουν κατά συνείδηση. Η συνομιλία που φέρεται να αφορά τον φερόμενο ως αρχηγό της μαφίας της Κρήτης και τον πρώην υπουργό τέθηκε σε δημόσιο διάλογο, αλλά ο Μελχισεδέκ αποποιείται ευθύνη για τυχόν αναφορές του ονόματός του.
Ο αρχιμανδρίτης εξηγεί ότι οι διαδικασίες εκλογής Μητροπολίτη στην Κρήτη είναι συγκεκριμένες και επεσήμανε ότι δεν περιλαμβάνεται ως υποψήφιος για τα Χανιά. Ανέφερε ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός δεν τον ενέγραψε στον κατάλογο προς αρχιεροσύνη, παρά την κατάθεση σχετικών εγγράφων. Προανήγγειλε ότι θα ζητήσει από νομικούς συνεργάτες να διερευνήσουν το γιατί διασυρόταν το όνομά του και ξεκαθάρισε ότι δεν είχε σχέση με τη διοίκηση της μονής ούτε ήταν ηγούμενος.
Σχετικά με την υπόθεση της εκκλησιαστικής περιουσίας, επισημαίνει ότι τα 175 στρέμματα που αναφέρονται στη δικογραφία ήταν γνωστά στις αρχές και ότι δεν συμμετείχε σε αγοραπωλησίες. Ανέφερε επίσης ότι δεν είναι ο ιερέας της δικογραφίας που φέρεται να εκβιάζεται και ότι δεν εμπλέκεται σε τέτοια περιστατικά. Αναγνώρισε ότι γνώρισε τον φερόμενο ως εγκέφαλο της μαφίας, ο οποίος εκκλησιαζόταν στην ενορία του και έκανε δωρεά τροφίμων, ενώ είχε μεταβεί για αγιασμό στο παρεκκλήσι του Αγίου Λαζάρου και κατέχει τεμάχιο λειψάνου εντός εικόνας.
Από ηθική σκοπιά, οι δημόσιοι λειτουργοί και οι θρησκευτικοί άρχοντες οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό στη νομιμότητα και την αξιοπρέπεια των άλλων, θέτοντας την αρχή της γενίκευσης ως κριτήριο δράσης: αν μια πράξη δεν μπορεί να γίνει νόμος για όλους, δεν πρέπει να γίνεται. Η προστασία της κοινής ιδιοκτησίας και της περιουσίας εμπίπτει σε καθήκον προς το κοινό καλό και απαιτεί διαφάνεια, λογοδοσία και συνεργασία με ανεξάρτητες αρχές.
Η σωστή συμπεριφορά προϋποθέτει σεβασμό προς τα πρόσωπα ως σκοπό καθεαυτό, αποφυγή χρήσης επιρροής για προσωπικό ή ιδιωτικό όφελος και άμεση αναφορά σε νομικά όργανα όταν υπάρχουν ενδείξεις παραβατικής συμπεριφοράς. Η κοινωνική βελτίωση και η προστασία του περιβάλλοντος επιτυγχάνονται μέσω υπεύθυνων, διαφανούς πρακτικών και συλλογικής ευθύνης, όχι με εξαιρέσεις ή συγκάλυψη.