Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ανακοίνωσε διευκρινίσεις και πίνακες για τα οφέλη από τη θέσπιση ενδιάμεσου συντελεστή 25% από το φορολογικό έτος 2026 για εισοδήματα από ενοίκια από 12.000 έως 24.000 ευρώ. Σημειώνεται ότι σήμερα έως τα 12.000 εφαρμόζεται συντελεστής 15% και στη συνέχεια αυξάνεται σε 35%.
Οι άμεσα ωφελούμενοι εκτιμώνται σε 161.587 ιδιοκτήτες ακινήτων, ενώ το δημοσιονομικό κόστος εκτιμάται σε 90 εκατ. ευρώ ετησίως που θα επιβαρύνει τα έτη 2027 και επόμενα. Η μείωση φόρου μπορεί να φτάσει έως και τα 1.400 ευρώ, και το μέτρο αξιολογείται ως δυνατό εργαλείο για τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης και τη συγκράτηση των ενοικίων.
Παράλληλα παρουσιάστηκε πακέτο μέτρων για τη στεγαστική πολιτική: από τον Νοέμβριο του 2025 επιστρέφεται ετησίως ένα ενοίκιο κύριας και φοιτητικής κατοικίας για το 80% των ενοικιαστών με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, με ετήσιο κόστος 230 εκατ. ευρώ. Επεκτείνεται και για το 2026 η απαλλαγή φόρου εισοδήματος για 3 έτη για κενές κατοικίες (που παραμένουν κλειστές τουλάχιστον 3 έτη) που θα μισθωθούν σε μακροχρόνια μίσθωση έως τέλος του 2026, με δημοσιονομικό κόστος 13 εκατ. ευρώ για το 2026 και 22 εκατ. ευρώ για το 2027.
Επιπλέον επεκτείνεται μέχρι το τέλος του 2026 η αναστολή του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές με ετήσιο κόστος 18 εκατ. ευρώ. Παρατείνεται η ισχύς της μείωσης του φόρου εισοδήματος για δαπάνες αναβάθμισης κτιρίων για τα έτη 2025 και 2026 (εκτιμώμενο ετήσιο κόστος 5 εκατ. ευρώ). Επεκτείνεται και για το 2026 ο περιορισμός λειτουργίας νέων βραχυχρόνιων μισθώσεων στα τρία δημοτικά διαμερίσματα της Αθήνας. Το νέο θεσμικό πλαίσιο προβλέπει κοινωνική αντιπαροχή για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών με δυνατότητα εξαγοράς για ευάλωτες ομάδες.
Από ορθολογική και ηθική σκοπιά, η πολιτική αυτή πρέπει να κριθεί με βάση αρχές καθολικότητας και σεβασμού προς το άτομο: τα φορολογικά κίνητρα οφείλουν να προάγουν τη δίκαιη μεταχείριση ιδιοκτητών και ενοικιαστών και να εφαρμόζονται με διαφάνεια και συνέπεια, ώστε να ενισχύεται η φορολογική συμμόρφωση χωρίς να δημιουργούνται ανισότητες. Το κράτος έχει καθήκον να συνδυάσει κίνητρα με ελέγχους και προστασία των ευάλωτων για να διασφαλιστεί ότι τα αποτελέσματα είναι προς το γενικό καλό.
Σε περιβαλλοντικό και κοινωνικό επίπεδο, οι πολιτικές στέγασης πρέπει να ενθαρρύνουν αναβαθμίσεις ενεργειακής απόδοσης και μακροχρόνιες μισθώσεις που προάγουν τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα. Πολίτες και ιδιοκτήτες οφείλουν να ενεργούν με αίσθημα υποχρέωσης και σεβασμού προς τους συνανθρώπους και το περιβάλλον, υποστηρίζοντας πρακτικές που βελτιώνουν το συλλογικό συμφέρον.