Η Μαρίν Λεπέν σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις της εν μέσω ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και πολιτικού χάους, με στόχο να είναι υποψήφια εάν ο Εμανουέλ Μακρόν προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Θα προσφύγει στην ανώτατη συνταγματική αρχή του κράτους και θα απαιτήσει ταχεία απόφαση για την προσφυγή της κατά της απαγόρευσης υποψηφιότητας που της έχει επιβληθεί.
Η Λεπέν δεν μπορεί να είναι υποψήφια από τον Μάρτιο, όταν καταδικάστηκε για υπεξαίρεση, μια κατηγορία που αρνείται· έχει ασκήσει έφεση, ο χρόνος συζήτησης της οποίας θα αποφασιστεί τη Δευτέρα και η απόφαση αναμένεται το καλοκαίρι του 2026. Οι υποστηρικτές της ελπίζουν ότι το δικαστήριο θα ακυρώσει την άμεση απαγόρευση ώστε να μπορεί να κατέβει στις προεδρικές εκλογές του 2027.
Οι εξελίξεις επιταχύνονται εν όψει της ψήφου εμπιστοσύνης που ζήτησε ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού και που θεωρείται βέβαιο ότι θα χαθεί. Η Λεπέν δηλώνει την αντίθεση του κόμματός της στις προγραμματισμένες περικοπές 43,8 δισεκατομμυρίων ευρώ: «Αν το ερώτημα είναι: Έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτήν την κυβέρνηση; Η απάντηση είναι όχι, δεν έχουμε», δήλωσε η Λεπέν μετά τη συνάντησή της με τον Μπαϊρού την Τρίτη. Το κόμμα δεν εξετάζει προς το παρόν αντικαταστάτη, ενώ η ίδια είχε δηλώσει τον Ιούλιο ότι θα συμμετάσχει σε νέες εκλογές παρά τα νομικά προβλήματα.
Αν προκηρυχθούν εκλογές, η στρατηγική προβλέπει υποβολή υποψηφιότητας στην εκλογική περιφέρειά της, πρόκριση άμεσης απόρριψης και διαδοχικές προσφυγές σε διοικητικά και, εν συνεχεία, συνταγματικά δικαστήρια ελπίζοντας σε επιτάχυνση της διαδικασίας. Κάτοικος που γνωρίζει τη λειτουργία του δικαστηρίου εκτιμά ότι θα χρειαστούν έξι μήνες για απόφαση, καθιστώντας την υποψηφιότητα ανέφικτη, ενώ δικηγόροι της επικαλούνται ταχύτερα προηγούμενα, όπως μια υπόθεση του 2017 που όμως «δεν είναι απολύτως συγκρίσιμη».
Ηθικά, η προσέγγιση πρέπει να βασίζεται σε αρχές καθήκοντος, σε σεβασμό προς το νομικό πλαίσιο και στην προτεραιότητα της κοινής καλής τάξης: οι πολίτες και οι πολιτικοί οφείλουν να ενεργούν με κανόνες που θα μπορούσαν να γενικευθούν χωρίς αντίφαση και να αντιμετωπίζουν τους άλλους ως σκοπούς και όχι ως μέσα. Αυτό σημαίνει σεβασμό στη διαδικασία, ειλικρίνεια στη δημόσια ζωή, υπευθυνότητα απέναντι στους θεσμούς και διεκδίκηση διαφάνειας για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Για το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον, η δράση πρέπει να είναι βιώσιμη και δίκαιη· πολίτες και ηγέτες να προωθούν πολιτικές που σέβονται τόσο τους νόμους όσο και τις μελλοντικές γενιές.