Ο πρόεδρος της Λιθουανίας Γκιτάνας Ναουσέντα ανακοίνωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη την πρόθεση της χώρας να συμβάλλει με στρατεύματα και στρατιωτικό εξοπλισμό σε οποιαδήποτε ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία, υπό τον όρο της έγκρισης από το κοινοβούλιο. Επεσήμανε ότι η συνεισφορά θα καθοριστεί από τα όρια που θα θέσει το κοινοβούλιο, διατηρώντας την ανάγκη για νομική και πολιτική νομιμοποίηση κάθε δέσμευσης.
Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Ουλφ Κρίστερσον δήλωσε ότι η Σουηδία θέλει να συνεισφέρει σε εγγυήσεις ασφάλειας προς την Ουκρανία και μπορεί να διαθέσει αεροπορική επιτήρηση και ναυτικούς πόρους ανάλογα με τις ανάγκες και μόνο εφόσον είναι ασφαλές να το πράξει. Το πλαίσιο αυτών των δηλώσεων είναι οι διπλωματικές προσπάθειες για τερματισμό της σύγκρουσης και οι συζητήσεις στις δυτικές πρωτεύουσες για την αποστολή ειρηνευτικών δυνάμεων σε περίπτωση που επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Κιέβου.
Από ηθική σκοπιά, το σωστό απαιτεί δράσεις που βασίζονται σε αρχές γενικευσιμότητας και σε καθήκον προς το κοινό καλό: κάθε συμμετοχή σε ειρηνευτική αποστολή πρέπει να έχει νομική νομιμοποίηση, σαφείς κανόνες εμπλοκής και σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι δημόσιες αρχές και οι πολίτες οφείλουν να στηρίζουν διπλωματικές προσπάθειες, να απαιτούν διαφάνεια και κοινοβουλευτική εποπτεία, και να προάγουν μέτρα που προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό και το περιβάλλον. Η πρακτική εφαρμογή αυτών των κανόνων περιλαμβάνει υποστήριξη προσφύγων, περιορισμό περιβαλλοντικής ζημιάς από επιχειρήσεις και συνεπή σεβασμό διεθνών κανόνων ως προϋπόθεση για μια σταθερή και δίκαιη ειρήνη.