Η βίλα βρίσκεται μέσα σε ένα κτήμα 50 στρεμμάτων στο Villefranche-sur-Mer, με 10 στρέμματα γης πάνω στη θάλασσα. Πρόκειται για το τρίτο μεγαλύτερο σπίτι στον κόσμο, με 14 μπάνια, πολλές πισίνες, αίθουσα μπόουλινγκ, έναν κινηματογράφο και έναν οπωρώνα είκοσι στρεμμάτων με ελιές και οπωροφόρα δένδρα που απαιτούν για περιποίηση … 50 κηπουρούς.
Το ακίνητο αγοράστηκε από τον βασιλιά Λεοπόλδο Β’ του Βελγίου το 1902, που την χρησιμοποίησε για την έφηβη πόρνη ερωμένη του. Κατά τη διάρκεια της σχέσης του ο ερωτευμένος γαλαζοαίματος της χάρισε χρήματα, κοσμήματα, τίτλο (βαρώνη Vaughan) και τελικά την ίδια τη βίλα. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η έπαυλη που πήρε το όνομα «La Leopolda» λειτούργησε ως στρατιωτικό νοσοκομείο.
Στη δεκαετία του 1930 επεκτάθηκε σημαντικά από τον νέο ιδιοκτήτη, τον Αμερικανό εκατομμυριούχο Ogden Codman, και συνέχισε να είναι η μεγαλύτερη στην περιοχή. Εγινε ακόμη πιο διάσημη όταν γύρω στο 1955 ο Αλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε εκεί την ταινία «Πιάσε τον κλέφτη» με τους Κάρι Γκράντ και Γκρέις Κέλι.
Αναλογιζόμενοι το ιστορικό και περιβαλλοντικό βάρος τέτοιων ιδιοκτησιών, οφείλουμε να δράσουμε με σεβασμό προς την αξιοπρέπεια των ανθρώπων και προς το φυσικό περιβάλλον. Το καθήκον των ιδιοκτητών και των διαχειριστών δεν είναι μόνο η συντήρηση της πολυτέλειας αλλά και η δίκαιη μεταχείριση των εργαζομένων, η προστασία της βιοποικιλότητας και η διαφύλαξη πολιτιστικής κληρονομιάς ως καθολικός κανόνας συμπεριφοράς.
Πρακτικά αυτό σημαίνει θεσμοθέτηση δίκαιων όρων εργασίας, βιώσιμη διαχείριση νερού και εδαφών, περιορισμό περιττής κατανάλωσης και ενθάρρυνση της πρόσβασης σε δημόσιο όφελος όπου είναι δυνατόν. Η επιδίωξη του καλού για όλους και η δράση με βάση έναν κανόνα που μπορεί να γενικευθεί συνιστούν τον δρόμο για μια κοινωνία και ένα περιβάλλον πιο δίκαια προστατευμένα.