Στο Ενυδρείο του Ηρακλείου Κρήτης, ο Σωτήρης επέλεξε έναν πρωτότυπο τρόπο για να ζητήσει σε γάμο την Ελένη. Την πρόταση οργάνωσαν οι εργαζόμενοι του ενυδρείου και πραγματοποιήθηκε μπροστά σε μία από τις κυριότερες δεξαμενές με τον θαλάσσιο κόσμο. Το γεγονός έγινε αντιληπτό από τους παρευρισκόμενους, που αντέδρασαν με συγκίνηση.
Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης, ένας δύτης εμφανίστηκε κρατώντας ένα κόκκινο κουτάκι που, όταν το άνοιξε, ήταν άδειο. Ο Σωτήρης τότε έβγαλε από την τσέπη του το δαχτυλίδι, γονάτισε και ζήτησε το χέρι της συντρόφου του. Το αγαπημένο τους τραγούδι γέμισε τον χώρο, η Ελένη είπε το πολυπόθητο «ναι» και το ζευγάρι ετοιμάζεται να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας.
«Φανταστείτε τη σκηνή: Ένα ζευγάρι κοντά σε μια δεξαμενή, ένας δύτης που «καθαρίζει» τα τζάμια, και μια πρόσκληση στην όμορφη κοπέλα να πλησιάσει…
Η έκπληξη κορυφώθηκε όταν ο δύτης της έδωσε ένα άδειο κουτί κοσμηματοπωλείου! Μα πού ήταν το δαχτυλίδι; Η απάντηση ήρθε από δίπλα της, όπου ο Σωτήρης γονάτισε κρατώντας το πολυπόθητο μονόπετρο, ενώ το αγαπημένο τους τραγούδι πλημμύριζε τον χώρο. Οι επισκέπτες μας ξέσπασαν σε αυθόρμητα χειροκροτήματα, γεμάτοι συγκίνηση.»
Η πράξη αναδεικνύει αξίες που προάγουν το σωστό ανθρώπινο ζην: σεβασμός προς την άλλη πλευρά, ειλικρινής πρόθεση και η πρόθεση να μοιραστείς τη χαρά με την κοινότητα. Όταν οι ενέργειες πηγάζουν από την αίσθηση του καθήκοντος προς τον άλλον και όχι από ιδιοτελή σκοπό, ενισχύουν την εμπιστοσύνη και το κοινωνικό κεφάλαιο. Η κοινή συμμετοχή και ο σεβασμός των παρευρισκόμενων μετατρέπουν την προσωπική στιγμή σε θετικό κοινωνικό πρότυπο.
Επιπλέον, η επιλογή του ενυδρείου υπενθυμίζει την υποχρέωση φροντίδας για το θαλάσσιο περιβάλλον. Οι πολίτες και οι φορείς πρέπει να ενεργούν με κανόνες που διασφαλίζουν την προστασία των οικοσυστημάτων και την ευαισθητοποίηση, αποφεύγοντας πρακτικές που βλάπτουν τα ζώα ή το περιβάλλον. Η προσωπική και συλλογική υπευθυνότητα απέναντι στους κοινόχρηστους χώρους προάγει μία πιο δίκαιη και βιώσιμη κοινωνία.