Ο Στέλιος Λουκίδης, καθηγητής Πνευμονιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, ανέλυσε τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην ανθρώπινη υγεία. «Υπάρχουν αποτελέσματα απέναντι στους ανθρώπους εξαιτίας των πυρκαγιών, τα οποία είναι βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Όλα αυτά εξαρτώνται από τον χρόνο έκθεσης και φυσικά εξαρτώνται και από το υποκείμενο νόσημα.»
Ο καθηγητής τόνισε την ιδιαίτερη επικινδυνότητα των μικροσωματιδίων που παράγονται από τις πυρκαγιές, σε σύγκριση με άλλες πηγές ρύπανσης, και περιέγραψε τις άμεσες επιπτώσεις στους πνεύμονες και στην κυκλοφορία του αίματος. «Χθες το βράδυ τα επίπεδα των μικροσωματιδίων ήταν περίπου στην περιοχή κοντά στο 75, όταν το όριο ασφαλείας είναι το 20. Τέσσερις φορές πάνω από το όριο.»
Οι ευπαθείς ομάδες είναι περισσότερο ευάλωτες σε οξείες παροξύνσεις και αποσταθεροποίηση χρόνιων νοσημάτων, με συμπτώματα όπως βήχας, δύσπνοια και αίσθημα ξηρότητας στο λαιμό. «Ειδικά όσοι ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες μπορεί να έχουν συμπτώματα, όπως βήχας, δύσπνοια, αίσθημα ξηρότητας στο λαιμό, αλλά σκεφτείτε ότι ένας ασθενής με υποκείμενο νόσημα μπορεί ανά πάσα στιγμή και το ξέρουμε εμείς πάρα πολύ καλά, ότι οι αλλαγές στο περιβάλλον είναι αίτιο αποσταθεροποίησης.»
Αναφερόμενος στο ρόλο της κλιματικής αλλαγής, επισήμανε την ανάγκη ενσωμάτωσης της ρύπανσης της ατμόσφαιρας στην πρόληψη χρονίων αναπνευστικών νοσημάτων και την αυξημένη επίπτωση σε παιδιά και ευπαθείς ομάδες. Το 2026, όπως είπε, η Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρία και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα εντάξουν την περιβαλλοντική ρύπανση στην ατζέντα πρόληψης.
Ως πρακτικές οδηγίες, συστήνεται αποφυγή άσκοπων μετακινήσεων και χρήση μάσκας υψηλής προστασίας, καθώς άλλες μάσκες ή μαντίλια δεν προσφέρουν επαρκή προστασία. «Η μόνη μάσκα που μπορεί να προστατεύσει εν μέρει και αυτή όχι πλήρως, είναι η γνωστή μάσκα υψηλής προστασίας που τη μάθαμε κατά την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού.»
Ηθική θεώρηση απαιτεί να θεωρήσουμε την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος ως καθήκον που εφαρμόζεται καθολικά: κάθε ατομική ενέργεια πρέπει να μπορεί να γενικευθεί χωρίς να βλάπτει άλλους. Η πρακτική αυτή σημαίνει υπευθυνότητα και σεβασμό στην αξιοπρέπεια των πιο ευάλωτων — αποφυγή περιττών κινήσεων, συμμόρφωση με μέτρα προστασίας και συλλογική υποστήριξη πολιτικών μείωσης ρύπων. Προτεινόμενες δράσεις περιλαμβάνουν συνετή διαχείριση φυσικών πόρων, υποστήριξη πρόληψης και επενδύσεις σε δημόσια υγεία, ώστε οι αποφάσεις του καθενός να υπηρετούν το κοινό καλό και τη διατήρηση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος.