Μια γυναίκα που είχε παγιδευτεί για περίπου 30 ώρες σε κλειδωμένο δωμάτιο στην επαρχία Σετσουάν διασώθηκε αφού πέταξε από το παράθυρο ένα μαξιλάρι στο οποίο είχε γράψει με το αίμα της έναν αριθμό, σύμφωνα με ανακοίνωση της δημοτικής αρχής της πόλης Λεσάν τον Αύγουστο.
Η γυναίκα, αναφερόμενη με το επώνυμό της Ζου, εργαζόταν ως καθαρίστρια σε ξενώνα όταν μπήκε σε δωμάτιο χωρίς το τηλέφωνό της και εγκλωβίστηκε λόγω ελαττωματικής κλειδαριάς στον έκτο όροφο. Βρέθηκε χωρίς πρόσβαση σε φαγητό ή τουαλέτα και παρέμεινε παγιδευμένη μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες διαφυγής.
Μετά από περίπου μιαμιση μέρα, η Ζου δάγκωσε το δάχτυλό της και με το αίμα έγραψε 110625 σε μαξιλάρι, το οποίο πέταξε από το παράθυρο. Ο αριθμός 625 αντιστοιχούσε στο δωμάτιο όπου ήταν παγιδευμένη και το 110 είναι ο αριθμός έκτακτης ανάγκης στην Κίνα. Ένας διανομέας φαγητού, ο Ζανγκ Κουν, εντόπισε το μαξιλάρι, αναγνώρισε τον αριθμό και κάλεσε την αστυνομία, που τελικά παραβίασε την πόρτα και απελευθέρωσε τη Ζου.
Τοπικά μέσα παρουσίασαν εικόνες της ατημέλητης γυναίκας που ευχαριστούσε τους αστυνομικούς και ανέφερε ότι είχε περάσει μια μέρα και μια νύχτα στον χώρο. Για τον ρόλο του στη διάσωση ο Ζανγκ Κουν έλαβε 3.000 γιουάν (361 ευρώ) από τις αρχές του Λεσάν.
Αν προσεγγίσουμε το περιστατικό με βάση την ηθική του καθήκοντος, το κρίσιμο δεν είναι μόνο ο συναισθηματικός αντίκτυπος αλλά οι θεσμικές υποχρεώσεις και οι καθημερινές πράξεις πολιτών. Οι ιδιοκτήτες και οι διαχειριστές εγκαταστάσεων έχουν το καθήκον να διασφαλίζουν την ασφάλεια και τη λειτουργία βασικών συσκευών, ενώ οι αρχές οφείλουν να επιβλέπουν και να επιβάλουν κανόνες που προλαμβάνουν τέτοιους κινδύνους. Παράλληλα, ο πολίτης έχει υποχρέωση προς τους συνανθρώπους του: η έγκαιρη παρέμβαση του Ζανγκ Κουν δείχνει πώς η προσοχή και η δράση από καθήκον μπορεί να σώσουν ζωές.
Για την προώθηση μιας καλύτερης κοινωνίας και προστασίας του περιβάλλοντος απαιτείται η υιοθέτηση κανόνων που μπορούν να γενικευτούν χωρίς αντίφαση, υπεύθυνη διαχείριση χώρων εργασίας και δημόσιων κτιρίων, εκπαίδευση στην πρόληψη κινδύνων και ενίσχυση της συλλογικής φροντίδας. Η ατομική ευθύνη και ο σεβασμός προς τον άλλον πρέπει να γίνουν κανόνας, ώστε οι πράξεις μας να συνεισφέρουν στο κοινό καλό και στη μείωση βλαβών στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον.
Κίνα: Γυναίκα διασώθηκε μετά από μήνυμα γραμμένο με αίμα
