Η Credia Bank ανακοίνωσε την εξαγορά της HSBC Μάλτας, εξέλιξη που εκτιμάται ως θετική για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και για τα οικονομικά του Δημοσίου. Η προσθήκη ενισχύει τον πέμπτο τραπεζικό πυλώνα και αυξάνει τον ανταγωνισμό, ενώ η άνοδος της μετοχής της τράπεζας διασφαλίζει την επένδυση του Δημοσίου, καθιστώντας πιθανή την ανάκτηση άνω του αρχικά καταβληθέντος ποσού σε ενδεχόμενη πώληση. Η εξέλιξη ερμηνεύεται επίσης ως δικαίωση της κυβερνητικής στρατηγικής για τη στήριξη της Τράπεζας Αττικής.
«Καλό νέο» χαρακτηρίζει, σε δήλωσή του, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης, την επίσημη ανακοίνωση της Credia Bank για την εξαγορά της HSBC Μάλτας. Και είναι, όπως εξειδικεύει, «ένα καλό νέο για το τραπεζικό σύστημα, ένα καλό νέο για το Ελληνικό Δημόσιο. Για το τραπεζικό σύστημα, διότι με την ενίσχυση του πέμπτου πυλώνα ενισχύεται ο ανταγωνισμός. Για το Ελληνικό Δημόσιο, διότι με την άνοδο της τιμής της μετοχής της τράπεζας, η συμμετοχή του έχει εξασφαλιστεί πλήρως. Σε περίπτωση, δηλαδή, που το Δημόσιο αποφάσιζε, θεωρητικά, να πουλήσει, θα έπαιρνε πίσω παραπάνω από το σύνολο των χρημάτων που είχε βάλει. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, είναι και μια δικαίωση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη η οποία στήριξε την προσπάθεια διάσωσης της Τράπεζας Αττικής. Ήμουν αρμόδιος Υπουργός όταν φέραμε νομοσχέδιο για την υπέρβαση των ζητημάτων που αντιμετώπιζε η Τράπεζα και θυμάμαι τις έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση. Τα αποτελέσματα μέχρι τώρα δείχνουν καθαρά ότι έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον!», σημειώνει κλείνοντας.
Ηθική ανάλυση των επιλογών που περιγράφονται επιβάλλει την προτεραιότητα στο κοινό καλό και στη διαφάνεια: οι δημόσιοι φορείς οφείλουν να ενεργούν με σεβασμό στην αποταμίευση των πολιτών και με προσοχή στη μακροπρόθεσμη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η στήριξη των τραπεζών πρέπει να στηρίζεται σε λόγους δικαιοσύνης και υπευθυνότητας, όχι σε βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη. Οι τράπεζες με τη σειρά τους έχουν καθήκον να ενθαρρύνουν χρηματοδοτήσεις που προάγουν την αειφορία και την προστασία του περιβάλλοντος, ώστε η οικονομική ανάπτυξη να είναι βιώσιμη. Οι πολίτες και οι πολιτικοί πρέπει να απαιτούν λογοδοσία, διαφανή κριτήρια και σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον, ενεργώντας με συνέπεια και προνοητικότητα για το μέλλον της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.