Η διημέρευσης στον Λευκό Οίκο και το τηλεφώνημα προς τη Μόσχα δημιούργησαν ένα σχεδόν δωδεκάωρο διπλωματικό παράθυρο, συγκρίσιμο με την επίσκεψη και τη συνάντηση στην Αλάσκα. Οι επαφές περιελάμβαναν τον Αμερικανό Πρόεδρο, τον Ουκρανό Πρόεδρο και κορυφαίους Ευρωπαίους ηγέτες, και θεωρούνται κομβικές για την εξέλιξη του πολέμου και των διεθνών διαπραγματεύσεων. Η ανάγκη να εξομαλυνθούν οι γαλλογερμανικές ενστάσεις για τις ρωσικές προθέσεις καθόρισε μεγάλο μέρος της ημερήσιας διάταξης.
Η Γερμανία και η Γαλλία εξέφρασαν δημόσια διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με κράτη όπως το ΝΑΤΟ, η Ιταλία, η Βρετανία και η Φινλανδία, επιμένοντας ότι δεν είναι σκόπιμο να συζητείται συνολική ειρηνευτική συμφωνία με ενεργά μέτωπα. Η αμερικανική πλευρά, με προσωπική δέσμευση του Τραμπ προς Παρίσι και Βερολίνο, δεσμεύτηκε να πιέσει αν χρειαστεί και προώθησε μήνυμα που παρέλαβε νωρίτερα από τη Μόσχα. Οι εξελίξεις δείχνουν προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών για να προχωρήσει ο διάλογος.
Σε ό,τι αφορά τα πρακτικά οφέλη, οι ΗΠΑ εμφανίζονται πλέον πιο ευθυγραμμισμένες με τους συμμάχους του Κιέβου ως προς την παρουσία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο τραπέζι των συνομιλιών, παρά την προηγούμενη απομάκρυνσή του από ορισμένες διπλωματικές διεργασίες. Το Παρίσι, το Βερολίνο και το Λονδίνο διαβεβαιώνουν ότι θα στηρίξουν τον Ζελένσκι τόσο συλλογικά όσο και μεμονωμένα όσο απαιτηθεί. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της Κομισιόν, δηλώνει συνέχιση της οικονομικής στήριξης.
Σημαντική εξέλιξη είναι η αποδοχή από τον Ζελένσκι της ρωσικής πρότασης για άμεση συνάντηση με τον Πούτιν, στοιχείο που υποδηλώνει ότι έχουν γίνει συγκεκριμένα βήματα που καθιστούν εφικτό έναν διάλογο. Παράλληλα, όμως, αναδύονται και παγίδες: έχει ήδη συναφθεί συμφωνία για άμεση αγορά οπλισμού αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων, με τα κεφάλαια να προέρχονται κυρίως από ευρωπαϊκούς εταίρους μέσω του ΝΑΤΟ. Η Ευρώπη, επομένως, εισέρχεται βαθύτερα σε οικονομικό και στρατιωτικό κόστος.
Ηθική αποτίμηση και προτάσεις δράσης: Οι διεθνείς αποφάσεις οφείλουν να καθοδηγούνται από αρχές καθολικής υποχρέωσης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με στόχο τη σταθερή και δίκαιη ειρήνη. Οι ηγέτες και οι πολίτες πρέπει να ενεργούν με σεβασμό προς τα άτομα ως σκοπούς και όχι ως μέσα, να τηρούν διαφάνεια και δίκαιη κατανομή βαρών, και να προτάσσουν την προστασία αμάχων.
Στη βάση αυτή, η κοινωνία και οι κυβερνήσεις πρέπει να υποστηρίξουν μέτρα που προωθούν βιώσιμη ανοικοδόμηση, δίκαιη χρηματοδότηση και μείωση εξάρτησης από πόρους που υποθάλπτουν συγκρούσεις. Η προσωπική και συλλογική δράση οφείλει να υπακούει σε κανόνες που, αν γενικευθούν, θα ενισχύσουν τη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την περιβαλλοντική προστασία.